Παρασκευή, 29 03 2024
Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι

ΘΕΜΑ: ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟΦΟΡΟ «ΠΑΓΓΑΙΟ»

ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟΦΟΡΟ «ΠΑΓΓΑΙΟ» 11 Χρόνια 1 Μήνας πριν #625

  • kourosaristidis
  • Το Άβαταρ του/της kourosaristidis
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Gold Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 161
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 2
Αγαπητέ αναγνώστη μια και η υγεία μου, σε συνδυασμό και με την ηλικία μου, δεν μου επιτρέπει, ορειβατικές δραστηριότητες, με το σημερινό μου σημείωμα θα γυρίσω τη μνήμη μου είκοσι (20) χρόνια πίσω.
Δυστυχώς και εκείνη την εποχή είχαμε πολιτικές ανακατατάξεις και διάφορα παρατράγουδα, εξαιτίας των ανικάνων, αδιάφορων και ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ, πολιτικών μας.
Ας πάμε όμως στο θέμα μας. Η Ομοσπονδία Ορειβατικών Συλλόγων Ελλάδος έχει αποφασίσει η 53η Πανελλήνια Ορειβατική Συγκέντρωση να γίνει στις 23.7.1993, στο ΠΑΓΓΑΙΟ.
Στην εξόρμησή μου αυτή με φιλοξένησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αχαρνών. Ήταν η πρώτη μου επίσημη ορειβατική έξοδος. Πρόεδρος του Συλλόγου αυτού, ο Επαμεινώνδας Νίκας. Έφυγε πολύ πρόωρα.
Είναι Παρασκευή ώρα 6 απόγευμα, 23.7.1993 και βρίσκομαι, στη διασταύρωση Κηφισιάς και Πάρνηθας. Περιμένω το πούλμαν του Συλλόγου Αχαρνών, μαζί με άλλους. Το πούλμαν έφθασε. Στο Παρμπρίζ με μεγάλα γράμματα σε χρώμα ροζ έγραφε «Ε.Ο.Σ. ΑΧΑΡΝΩΝ». Στο πούλμαν είμαστε 44 επιβάτες, άνδρες και γυναίκες. Ο μικρότερος πρέπει να ήταν μαθητής Λυκείου και ο μεγαλύτερος 75 ετών. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Γρήγορα όμως έγινα μέλος της μεγάλης αυτής παρέας, που θα ζούσα κοντά της περίπου 60 ώρες. Μέσα στο πούλμαν είχα το πρώτο μου ΜΕΓΑΛΟ κοινωνικό όφελος. Γνώρισα τον Πατριάρχη της Ορειβασίας και Αναρριχήσεως, Γιώργο ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ. Μέχρι σήμερα ακόμη δεν έχω γνωρίσει τόσο σεμνό και ταπεινό άνθρωπο. Γνώρισα τον ΑΓΙΟ της ορειβασίας τον Πρόδρομο ΜΙΣΙΡΙΑΝ. Η καλοκαγαθία του απέραντη. Γνώρισα τον άνθρωπο με την ατέλειωτη καλή διάθεση, με τον δημιουργικό αυθορμητισμό του, με τη μεγάλη του καρδιά, το νέο, έστω και προκεχωρημένο σε ηλικία και θα τον ονομάσω «ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ» της ορειβασίας, το Μιχάλη (Μίχο) ΚΑΛΙΓΕΡΗ. Γνώρισα τον άνθρωπο «ΓΡΑΝΙΤΗ», τον άνθρωπο «ΧΑΛΚΕΝΤΕΡΟ», την πραγματική Ορειβατική δύναμη, τον Ηλία ΤΡΟΧΑΝΗ. Γνώρισα ακόμη τη ΜΕΛΩΔΙΑ της ορειβασίας, τον κιθαρίστα, Γιάννη ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ.
Το πούλμαν καταβροχθίζει την ασφάλτινη κορδέλα, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμεθα και αυτό γιατί; Μέσα στο πούλμαν είχε αρχίσει μεγάλο γλέντι, μέχρι και ζεμπέκικο, χωρίς να λείψουν και τα έξυπνα ανέκδοτα του «μπόμπου» και το κουβεντολόγι από το μικρόφωνο.
Ώρα 11.30,βράδυ, φθάσαμε, στην παραλία «ΛΙΤΟΧΩΡΙΟΥ», όπου για πρώτη φορά κοιμήθηκα σε υπνόσακο, κάτω από τον έναστρο ουρανό, με τα’ ατέλειωτα μυστικά του και τη γοητεία του, αφού πρώτα έγινε μεγάλο γλέντι, στο κέντρο ΔΙΟΝ (τι βραδιά ήταν αυτή;).
Ημέρα Σαββάτο,24.7.1993, και ώρα περίπου 13.30 φθάσαμε, στο χωριό ΑΥΛΗ, του νομού Καβάλας. Τα πρώτα φιλόξενα αισθήματα του Συλλόγου «ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΑΣ - ΟΡΕΙΒΑΣΙΑΣ ΚΑΒΑΛΑΣ» εκδηλώθηκαν. Μας περίμεναν άνδρες του Συλλόγου. Άνδρες ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ με αθλητικά κορμιά και πρόσωπα λιοκαμένα. Άνδρες γεμάτοι ευγένεια και περίσσια διάθεση να μας φανούν χρήσιμοι, στο ανέβασμα του θρυλικού ΠΑΓΓΑΙΟΥ, όχι μόνο των ατέλειωτων μύθων, αλλά και των Μεγάλων ιστορικών γεγονότων. Ένα φορτηγό πήρε τις βαριές αποσκευές μας και τις πήγε, στην κοιλάδα του Ορφέα, σε υψόμετρο 1750 μέτρα, όπου και ήταν και το καταφύγιο.
Ώρα δύο (2) το μεσημέρι του Σαββάτου η ορειβατική ομάδα μας, ξεκίνησε από το χωριό ΑΥΛΗ και φθάσαμε στο εγκαταλελειμμένο χωριό, Παλιά Αυλή. Πλυθήκαμε, ήπιαμε δροσερό νερό που βγαίνει από τα σπλάχνα του επιβλητικού Παγγαίου και στη συνέχεια πήραμε το αρχαίο μονοπάτι, με τελικό στόχο να ανεβούμε στην κορυφή «ΑΥΓΟ» ύψος 1930 μέτρα. Περάσαμε μέσα από απαράμιλλες φυσικές ομορφιές και κατά τα 3/4 η διαδρομή μας έγινε κάτω από τη σκιά των δένδρων.
Μετά από μια διαδρομή πέντε (5) ωρών, περίπου συνεχούς αναβάσεως, παρέα με το Δημιουργό του σύμπαντος, μέσα από χαράδρες, νερά, δένδρα και ποικίλες εναλλαγές, φθάσαμε, στην κοιλάδα του ΟΡΦΕΑ (για τον Ορφέα ίσως γράψουμε σε άλλο σημείωμα μας). Στην κοιλάδα, πριν από εμάς είχαν φθάσει 100δες ορειβάτες των γύρω νομών, οι οποίοι είχαν στήσει τις σκηνές τους. Τι ομορφιά ήταν αυτή. Πραγματικό Κάμπινγκ.
Μέλη του ορειβατικού Συλλόγου Καβάλας με επικεφαλή το δραστήριο και προοδευτικό Πρόεδρο, Δημήτριο ΚΕΡΑΜΙΔΑ, που τον είχα γνωρίσει, στην ορειβατική συγκέντρωση του 1990, στον Όλυμπο, μας υποδεχθήκανε. Το εγκάρδιο και γεμάτο συναισθηματισμό καλωσόρισμα για μας, που όλοι είμαστε διψασμένοι πολύ σκονισμένοι (τα τελευταία χιλιόμετρα ήταν χωματόδρομος φρεσκανοιγμένος (λάθος), αλλά και κουρασμένοι ήταν το πιο τονωτικό φάρμακο. Αμέσως μας προσέφεραν κουραμπιέδες των καταστημάτων «ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ» από τη Νέα Καρβάλη. Στις 8 το βράδυ άνοιξε η πιο μεγάλη υπαίθρια κουζίνα - τραπεζαρία. Μας σερβίρισαν φασολάδα, ελιές, ψωμί, τσικουδιά και φρεσκότατες ψητές σαρδέλες, από την Κεραμωτή, χωρίς κανένα περιορισμό. Δέκα πέντε (15) άνδρες ψήνανε συνεχώς. Μέτρησα 15 ψαροκασέλες και άκουσα ότι είμαστε 1.500 ορειβάτες.
Πιο πέρα από την Κουζίνα - Τραπεζαρία, ήταν στημένη μια εξέδρα και πολλές καρέκλες. Επάνω στην εξέδρα έγινε καλλιτεχνική εκδήλωση, από το Λύκειο Ελληνίδων Καβάλας, παρουσία όλων των Αρχών του Νομού. Ο φλογερός Δήμαρχος Καβάλας, του οποίου δεν θυμάμαι το επίθετο, με πύρινα πατριωτικά λόγια θέρμανε όλων τις καρδιές, παρά το κρύο που επικρατούσε. Το θερμόμετρο μου τη νύχτα έδειξε 9 βαθμούς. Το Λύκειο συνοδεία τοπικών οργάνων χόρεψε πολλούς χορούς, με πρώτο Μακεδονία Ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα.
Ξημέρωσε Κυριακή 25.7.1993. Για εμένα ο ύπνος ήταν λίγος. Αποδείχθηκε όμως αρκετός. Η εξέδρα και ο γύρω χώρος έγινε εκκλησία και χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κ. Ευδόκιμος. Το πρωινό αυτό ήταν μια απευθείας επικοινωνία με το ΘΕΟ.
Μετά τη θεία Λειτουργία και με τις ευλογίες της Εκκλησίας, σχεδόν όλοι οι ορειβάτες ανεβήκαμε στην κορυφή ΑΥΓΟ, ύψους 1930 μέτρα. Η κορυφή είναι όρθια. Θέλει πολύ προσοχή. Το σκληρό χορτάρι (σαν βούρλο) γλιστράει πολύ.
Επάνω στην κορυφή είναι τοποθετημένος ο Τίμιος Σταυρός. Τεραστίων διαστάσεων. Ένα δείγμα της ευσέβειας προς τον Θεό του Έλληνα Ορειβάτη. Στην κορυφή αυτή έγιναν οι διάφορες προσφωνήσεις και οι αντιπρόσωποι των Ορειβατικών Συλλόγων ανταλλάξανε τα αναμνηστικά τους με τον Ορειβατικό Καβάλας. Ο Σύλλογος Καβάλας προσέφερε σε όλους τους Ορειβάτες μια αναμνηστική καρφίτσα, της οποίας και εγώ επάξια έγινα κάτοχος και επί πλέον μιας μπλούζας μακό με τα διακριτικά του Συλλόγου, με φόντο το ΠΑΓΓΑΙΟ, για τα 60 χρόνια του, την οποία έχω βάλει, στο Λαογραφικό μου Μουσείο, μαζί με άλλα Ορειβατικά αναμνηστικά μου.
Νοιώθω πολύ ευτυχισμένος που αξιώθηκα να ανεβώ πάνω, στο πανέμορφο και Ιστορικό Χρυσοφόρο Παγγαίο.
Φίλοι Ορειβάτες σας εύχομαι ποιό ΨΗΛΑ.

ΚΑΛΛΙΘΕΑ 03.12.2012




ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΟΥΛΙΟΣ
ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ 17 – ΚΑΛΛΙΘΕΑ Τ.Κ. 176-75
ΤΗΛ. 210-94 09 788 – ΦΑΞ. 210-94 03 168
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.074 δευτερόλεπτα

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας στον ιστότοπό μας.Με την περιήγηση σε αυτόν τον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.