ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΣΤΑ ΟΧΗΡΑ

Την τελευταία 10ετία,κάθε χρόνο γίνομαι, με τη γυναίκα μου, ταπεινός προσκυνητής, στα επισκέψιμα οχυρά. (Ρούπελ, Ιστίμπεη, Λίσσε, Νυμφέα), εκδηλώνοντας το Σεβασμό και την Ευγνωμοσύνη μου, στα Ηρωικά παιδιά της Ελλάδος που θυσιάστηκαν, για την ελευθερία της Πατρίδας και εμείς οι αγνώμονες σημερινοί Έλληνες όχι μόνο είμαστε αδιάφοροι, αλλά με τη συμπεριφορά μας, με τις πράξεις μας και τις παραλήψεις μας, την ξεπουλάμε και την έχουμε φθάσει, στο τελευταίο σκαλί της υπάρξεώς της, αρκεί να προστατεύσουμε την εισαχθείσα και εισαγομένη, ανεξέλεγκτη «ΚΑΦΡΙΛΑ».
Φέτος δεν τα κατάφερα να πάω. Γι’ αυτό σκέφθηκα να κάνω ένα μικρό «ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ», στα Ηρωικά παιδιά μας.
Ο Χίτλερ, όπως ξέρετε την Ιταλική επίθεση την χαρακτήρισε «Θλιβερό Λάθος». Ο Χίτλερ επιθυμούσε να επιτεθεί κατά της Ρωσίας. Η οικτρά αποτυχία του Ντούτσε άλλαξε τα σχέδια του Χίτλερ. Στις 6 Απριλίου 1941, ο κόσμος όλος μάθαινε κατάπληκτος την επίθεση της Βέρμαχτ. Ο αγκυλωτός σταυρός εσφράγιζε με αίμα την παντέρημη χώρα των ΗΡΩΩΝ. Την ημέρα αυτή σήμανε το δεύτερο ΟΧΙ. Την ημέρα αυτή (6.4.1941) άρχισε «Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ», από το όρος Μπέλες, μέχρι τον ποταμό Νέστο. Συνολικά είχαν κατασκευαστεί 21 οχυρά. Αυτή ήταν «Η ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΤΑΞΑ». Αδύνατο να σας τα περιγράψω. Κάθε προσπάθειά μου θα είναι κατώτερη της πραγματικότητας.
Εδώ θα συμβουλευθώ το σημειωματάριό μου. Ενδεικτικά θα σας γράψω:
Είχαν πυροβολεία, πολυβολεία. Παρατηρητήρια, οπτικούς σταθμούς.
Εξόδους ανεφοδιασμού και αντεπιθέσεων. Υπόγειοι θάλαμοι.
Αποθήκες για την κάλυψη 15 ημερών άμυνας.
Διοικητήριο, χώροι υγιεινής.
Μαγειρεία, δεξαμενή νερού, ηλεκτρικές εγκαταστάσεις,
λάμπες πετρελαίου. Και χειροκίνητους ανεμιστήρες.

Τελειώνοντας θα σας γράψω τα ονόματα των οχυρών, πάντα συμβουλευόμενος το σημειωματάριο μου:
Ποποτλίβιτσα, Ιστίμπεη, Κελ Καγιά, Αρπαλούκι, Παλιουριώνες, Ρούπελ, Καρατάς, Κάλης, Περσέκ, Μπα μπαζώρα, Μαλιάγκα, Περιθώρι, Παρταλούσκα, Ντάσαβλη, Λίσσε, Πυραμιδοειδές, Καστίλο, Αγ. Νικόλαος, Μπαρτίσεβα, Εχίνου και Νυμαίας.

Αγαπητέ αναγνώστη την επιείκειά σου και την υπομονή σου, προκειμένου να σου διηγηθώ μια βάρβαρη συμπεριφορά του Ούννου Αξιωματικού, στο Μπέλες.
Το πυροβολείο 8 το υποστηρίζουν 25 λεβέντες στρατιώτες μας με επικεφαλή τον έφεδρο Επιλοχία Δημήτριο ΙΤΣΙΟ, από τα Άνω ΙΊορόϊα των Σερρών. Είναι ηλικίας 35 ετών, παντρεμένος και έχει μικρό παιδί τον Αναστάσιο. Μοναδικά τους εφόδια η αδάμαστη, η αλύγιστη, η ανυπόταχτη ψυχική λεβεντιά τους, νερό, ψωμί, ελιές και 38.000 σφαίρες. Οι αντίπαλοι περίπου 3.000 στρατιώτες, με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό, υποστηριζόμενοι από εκατοντάδες αεροπλάνα τελευταίου τύπου.
Η επίθεση άρχισε. Οι φαντάροι μας αμύνονται, ως νέοι Κυναίγειροι και Λεωνίδες. Οι σφαίρες τέλειωσαν. Ελπίδα σωτηρίας δεν υπάρχει. Τα καπνογόνα μέσα στο Π-8 έχουν κάνει τη ζωή ανυπόφορη. Μια και μοναδική λύση υπάρχει, να βγουν έξω και να παραδοθούν.
Ο Γερμανός αξιωματικός βλέποντας τόσους λίγους στρατιώτες, μένει έκπληκτος. Ζητάει να δει ποιος είναι ο επικεφαλής του Πολυβολείου και εμφανίζεται ο ατρόμητος μαχητής επιλοχίας ΙΤΣΙΟΣ. Ο Γερμανός περίμενε μεγαλόβαθμο αξιωματικό. Ο Γερμανός είναι πανικόβλητος από τις απώλειές του. Σκοτώθηκαν περίπου 1.500 Γερμανοί. Ο Γερμανός απευθυνόμενος, στον Ίτσιο του έδειξε τους σκοτωμένους και του λέει αυτό είναι έργο δικό σου. Ο Ίτσιος απαντά: ΕΚΑΝΑ, ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. Και ο Γερμανός απαντά: ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ. Ο βάρβαρος Ούννος έβγαλε το πιστόλι και σκότωσε εν ψυχρώ τον ΗΡΩΑ Ίτσιο, μπροστά στα μάτια των στρατιωτών Ελλήνων και Γερμανών. Ο βάρβαρος Γερμανός, ο Ούννος, έδειξε ότι κάτω από την επιδερμίδα, διατηρεί όλα τα βάρβαρα ένστικτα των προγόνων του.
Τη δεύτερη Κυριακή, μετά την 6η Απριλίου, κάθε χρόνο, στα Άνω Πορόϊα των Σερρών, μπροστά στην προτομή του ΙΤΣΙΟΥ, γίνεται φιλολογικό μνημόσυνο, παρουσία και του γιου του Αναστασίου ΙΤΣΙΟΥ, που είχα την Μεγάλη Τιμή να τον γνωρίσω το 2011 τον Απρίλιο.

ΚΑΛΛΙΘΕΑ 18.05.2013.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΟΥΛΙΟΣ
ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ 17 – ΚΑΛΛΙΘΕΑ Τ.Κ. 176-75
ΤΗΛ. 210-94 09 788 – ΦΑΞ. 210-94 03 168