Οι βάνδαλοι ξαναχτύπησαν ….
Την Κυριακή, 17 Νοεμβρίου 2019, βρεθήκαμε στο νεκροταφείο του χωριού σε μια απρόσμενη, δυσάρεστη έκπληξη. Οι τάφοι στην ανατολική πλευρά του νεκροταφείου είχαν στην κυριολεξία λεηλατηθεί παρουσιάζοντας μια εικόνα τελείως απρόσμενη. Σε πολλά μνήματα είχαν παρθεί τα μεταλλικά μπρούτζινα αντικείμενα όπως λιβανιστήρια, καντήλια αλλά και οτιδήποτε άλλο θεωρείται ότι περιέχει μέταλλο που μπορεί να λιωθεί. Στην προσπάθεια να ξεκολλήσουν τα αντικείμενα αυτά είχαν καταστραφεί τα μάρμαρα που ήσαν κολλημένα. Έτσι ο χώρος είχε γεμίσει σπασμένα μάρμαρα, πεταγμένα ανθοδοχεία, καντηλιέρια, φωτογραφίες, πλαστικά λουλούδια.
Ακόμη, κλάπηκαν και δύο προτομές, του Μιχάλη Νουνό και του Γιάννη Μάστορα οι οποίες είχαν κοστίσει σημαντικά χρηματικά ποσά την εποχή που φτιάχτηκαν. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η πρώτη είχε φτιαχτεί από τη γαλλίδα γλύπτρια Κωλέτ, γυναίκα του συντοπίτη Αλέξη Δάρρα, ενώ για τη δεύτερη είχε δαπανηθεί το ποσό των 500.000 δραχμών. Ευτυχώς που πριν λίγους μήνες «έφυγε» η Φαλιά η μάνα του και δεν έζησε την οδυνηρή αυτή απώλεια. Ήδη, ο ξάδερφος του, Πάνος Μπαλαμπάνης ανακοίνωσε την αμοιβή σημαντικού χρηματικού ποσού σε όποιον βοηθήσει για την ανάκτησή της.
Σύμφωνα με πληροφορίες πριν λίγες ημέρες είχαν γίνει και πάλι κλοπές σε μικρότερη κλίμακα ενώ είχε εμφανιστεί ένα άτομο που ρώτησε μια γυναίκα του χωριού αν στο νεκροταφείο υπάρχει φύλακας….
Πάντως οι νέες ζημιές έγιναν το Σάββατο 16/11 και την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019, το μεσημέρι, χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι επισκέψεις στο χώρο του νεκροταφείου είναι μηδενικές ή ελάχιστες. Αυτό προκύπτει από μαρτυρία επισκέπτριας που είδε μαζί με το νεαρό γιο της, άτομο μέσης ηλικίας με άσπρα μαλλιά και ένα αγροτικό χρώματος γκρι να προβαίνει στις καταστροφές που αναφέρθηκαν. Στη συνέχεια φοβήθηκαν και αποχώρησαν ενώ ενημερώθηκε για μια ακόμη φορά το αστυνομικό τμήμα, στη Αταλάντη.
Το ερώτημα είναι αν θα συνεχιστεί η απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Πριν λίγους μήνες κάηκε η εκκλησία του Αγίου Σεραφείμ που βρίσκεται στο χώρο του νεκροταφείου ενώ πριν κάτι χρόνια είχε σκαφτεί, επιμελημένα, το κέντρο της ίδιας εκκλησίας …
Σίγουρα ο χώρος είναι απομονωμένος και βρίσκεται μακριά από το χωριό. Πάντως το γεγονός οι κάτοικοι να περιμένουν πότε θα έρθει η ώρα και για τις άλλες πλευρές του νεκροταφείου να λεηλατηθούν, είναι γεγονός αβάσταχτο. Τελικά ούτε στο χώρο της ύστατης κατοικίας δεν μπορούν να ησυχάσουν οι νεκροί.
Η βεβήλωση είναι έγκλημα ύψιστης βαρύτητας και για το λόγο αυτό οι καταστροφείς σε πολεμικές συρράξεις καταστρέφουν σημεία αναφοράς, δηλαδή μνημεία που θεωρούνται η καρδιά ενός τόπου, μια χώρας, ενός έθνους. Για το λόγο αυτό βομβαρδίστηκε η ακρόπολη το 1687 από το Φραγκίσκο Μοροζίνη, Ναύαρχο του Ενετικού στόλου, ενώ πριν λίγα χρόνια με το διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας, βομβαρδίστηκε το ιστορικό κέντρο του Ντουμπρόβνικ και η γέφυρα στο Μόσταρ.
Πάντως βάνδαλοι υπήρξαν και θα υπάρχουν σε όλες τις εποχές είτε σε μικρή κλίμακα όπως αυτή στο νεκροταφείο του χωριού είτε σε μεγάλη που αφορά μεγάλες καταστροφές σε σημεία αναφοράς για ένα λαό όπως είναι τα μνημεία και τα έργα τέχνης.
Έτσι, έμειναν στην ιστορία οι βάνδαλοι, που ήταν άγρια πολεμοχαρή γερμανικά φύλλα με προέλευση τη βόρεια Ευρώπη, χωρίς ίχνος συμπόνιας και πολιτισμού, ενώ είναι μνημειώδεις οι καταστροφές που προκαλούσαν στις περιοχές που κυρίευαν. Μετακινήθηκαν σε όλη την Ευρώπη ιδρύοντας βασίλεια στην Ισπανία και αργότερα στη Βόρεια Αφρική κατά τον 5ο αιώνα μ.χ. Κυρίευσαν και τη Ρώμη το 455μ.χ και οι στρατιώτες λεηλάτησαν την πόλη επί δύο εβδομάδες και κατέστρεψαν με αγριότητα όλα τα έργα τέχνης: οικοδομήματα, αγάλματα, κομψοτεχνήματα κλπ. Η πράξη τους αυτή έμεινε στην ιστορία με το όνομα «βανδαλισμός» και από τότε έτσι ονομάζεται κάθε καταστροφή μνημείων πολιτισμού. Αρκετοί ασπάστηκαν τον Αρειανισμό ενώ ο Ιουστινιανός κατάφερε να τους νικήσει το 535μ.χ και να τους ενσωματώσει στην πολυεθνική Βυζαντινή αυτοκρατορία.
Αναφέρεται ότι κατέστρεφαν κυρίως αγάλματα, αφαιρώντας συνήθως τις μύτες και τα αυτιά των προσώπων και αυτό γιατί πίστευαν πως τα αγάλματα διαθέτουν ψυχή και έτσι, καταστρέφοντάς τα, αφαιρούσαν τη δυνατότητα να εισέρχεται και να εξέρχεται η ψυχή μέσα στο άγαλμα. Στη συνέχεια κατέστρεφαν κάθε μορφή τέχνης
Στις μέρες μας, ο όρος βανδαλισμός έχει λάβει μια ευρύτερη διάσταση, μη περιοριζόμενος στην καταστροφή έργων τέχνης, αλλά στην καταστροφή γενικότερα ιδιωτικής ή δημόσιας περιουσίας.
Βέβαια στην περίπτωση των καταστροφών στο νεκροταφείο του χωριού δεν υπήρξε καμία σύρραξη με αντίπαλους αλλά υπήρξε σκύλευση τάφων αγαπημένων προσώπων που δε τους αφήνουν να βρουν γαλήνη, ούτε στο χώρο ης ύστατης φυγής, οι νεόκοποι βάνδαλοι.
Πάντως στην περίπτωση αυτή κατά τη γνώμη πολλών συγχωριανών η κατάσταση αυτή δεν γίνεται να συνεχιστεί. Έτσι, το βάρος πέφτει στη νέα Δημοτική αρχή που πρέπει να «σκύψει» στο πρόβλημα και να βρει κάποια λύση είτε κλείνοντας το χώρο, τοποθετώντας κάμερες και νομίζω ότι πρέπει να ζητηθεί και η συνεισφορά των κατοίκων για το οποιοδήποτε κόστος, για τη λύση που θα προκριθεί.
Δημήτρης Δήμου
Γεωπόνος MSc
Διευθυντής Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής
Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας
