Χάθηκε η κοινή λογική
Μια Νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου .
Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια। Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:

Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές (μη ξοδεύετε περισσότερα απ’ αυτά που κερδίζετε) και αξιόπιστες στρατηγικές (υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες κι όχι τα παιδιά).
Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί. Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.
Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν αναφορικά με την πειθάρχηση των ανυπάκουων παιδιών τους.
Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ’ ένα μαθητή αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.
Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.
Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.
Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή όταν μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό, έχυσε λίγο στην ποδιά της κι ανταμείφθηκε άμεσα μ’ έναν τεράστιο διακανονισμό.
Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της, της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των παιδιών της Ευθύνης και Λογικής.
Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:
Ξέρω τα Δικαιώματά μου
Το Θέλω τώρα
Κάποιος άλλος φταίει
Είμαι θύμα
Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε. Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το. Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα.
Πηγή:www.andrianopoulos.gr

Το δράμα του ιρλανδικού λαού συνίσταται στο ότι αυτούς τους βάζουν σε καθεστώς υποτέλειας παρόλο που δύο ολόκληρα χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι της Ιρλανδίας έχουν υποστεί τα πάνδεινα σε ό,τι αφορά στις περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών. Επιπροσθέτως, ο δημόσιος τομέας έχει ήδη ξεπουληθεί σε ιδιώτες, οι επιχειρήσεις δεν πληρώνουν παρά μηδαμινούς φόρους καθώς ο ενιαίος συντελεστής γιʼ αυτές είναι εξωφρενικά χαμηλός (μόλις 12,5%), ενώ τα εργασιακά δικαιώματα έχουν ήδη καταργηθεί την τελευταία εικοσαετία στο όνομα της «εργασιακής ευελιξίας». Έχοντας δηλαδή τηρήσει κατά γράμμα όλες ανεξαιρέτως τις αρχές του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού, έχοντας στο πλαίσιο αυτό λιώσει τους εργαζόμενους, η Ιρλανδία χρεοκόπησε πανηγυρικά! Χρεοκόπησε με πολύ δυσμενέστερους όρους από την Ελλάδα γιατί τα βαμπίρ του χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν ήδη πιει το αίμα των ιρλανδών εργαζομένων, οπότε με την επιβολή του μνημονίου οι νέοι της Ιρλανδίας αντιμετωπίζουν το δίλημμα του...19ου(!) αιώνα «εξαθλίωση ή μετανάστευση», καθώς η δεξιά κυβέρνηση φόρτωσε το βάρος των χρεών των τραπεζών στο κράτος, οδηγώντας έτσι το κράτος σε χρεοκοπία προκειμένου να διαφυλαχτούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των μετόχων των τραπεζών.

Στην αναπότρεπτη χρεοκοπία υπό όρους που θα υπαγορεύσουν η ΕΕ και το ΔΝΤ οδηγεί και την Ελλάδα η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου εφαρμόζοντας την πολιτική που υπαγορεύει το μνημόνιο. Επέβαλαν αυτά τα εξοντωτικά μέτρα με πρόσχημα το δημόσιο χρέος, αλλά από 110% του ΑΕΠ που ήταν αυτό το 2008, με το μνημόνιο θα εκτοξευθεί στο... 152%(!) του ΑΕΠ το 2011 και σαφώς πάνω από το 160% το 2013, με τη λήξη του μνημονίου! Βάσει ποιας λογικής θα μπορεί τότε η όποια ελληνική κυβέρνηση να δανειστεί με λογικά επιτόκια από τις «αγορές»; Είναι προφανές ότι ΕΕ και ΔΝΤ μας ποτίζουν δηλητήριο, όχι φάρμακο.

Πηγή: prin.gr - ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ