Ένα πέπλο θλίψης έπεσε από χθές[07/02/23] στο Μαρτίνο από την είδηση της Κοιμήσεως του Παπά-Γιώργη Καραπατή δασκάλου μου αλλά και Πνευματικού Πατέρα όλων των Μαρτιναίων για πάνω από τριάντα χρόνια.
Η εκδημία ενός ιερέα δεν είναι μια κοινή εκδημία. Ο ιερέας δεν είναι ένα συνηθισμένο πρόσωπο. Παρά τις ατέλειες, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες οι οποίες αναπόφευκτα ως άνθρωπο τον βαραίνουν, εξαιτίας της ιεροσύνης που φέρει, ο θνητός και πεπερασμένος άνθρωπος μεταβάλλεται σε κάτι υπερφυσικό. Υπερβαίνει τα όρια της ανθρώπινης φύσης και στέκεται μεταξύ ουρανού και γης.
Τον αποχαιρετώ τον αποχαιρετούμε, με συγκίνηση και σεβασμό.
Μνήμη Αιώνια.
Αριστείδης Κ. Κούρος