ΣΙΝΕΜΑ 'ΠΡΙΝ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ' ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Το σινεμά είναι γεμάτο από αξέχαστους έρωτες, από ρομαντικές υπερβολές, από απόλυτη ευτυχία, από σπαρακτικά αντίο, από μεγάλα δράματα. Όμως οι ερωτικές ιστορίες στις ζωές μας δεν είναι συνήθως έτσι. Οι ερωτικές ιστορίες είναι στην πραγματικότητα όπως αυτή του Τζέσι και της Σελίν, των οποίων ο έρωτας είναι γεμάτος ατέλειες, αμφιβολίες, αδυναμίες, μα κρατάει ακόμη 18 χρόνια μετά. Και στην τρίτη ταινία της ιστορίας του, γίνεται ακόμη πιο ζεστός. Οι δυο τους δεν είναι πια το αγόρι και το κορίτσι που γνωρίστηκαν εκείνο το βράδυ στη Βιέννη, ούτε οι ερωτευμένοι μετ’ εμποδίων στο Παρίσι εννιά χρόνια μετά. Τώρα ζουν μαζί, έχουν δυο παιδιά, και μια οικειότητα που, ως γνωστόν, συχνά γεννά την περιφρόνηση. Όμως η Σελίν και ο Τζέσι, ακόμη κι αν υπάρχουν στην οθόνη, δεν ζουν έναν κινηματογραφικό έρωτα, αλλά μια αληθινή μεγάλη αγάπη που ξεδιπλώνεται αφοπλιστική για μια ακόμη φορά. Μέσα από έναν υπέροχο νατουραλισμό, μέσα από διαλόγους που σε κάνουν να χαμογελάς ακόμη κι όταν πονάνε ή να δακρύζεις ακόμη κι αν γελάς, μέσα από στιγμές και συναισθήματα, από καβγάδες και τρυφερότητα που αναγνωρίζεις. Ο έρωτάς τους δεν είναι τέλειος (όπως και οι ίδιοι), όμως η ταινία σχεδόν είναι. Με διαφορά η καλύτερη της τριλογίας αποφεύγει κάθε ευκολία και κλισέ, από τη γραφικότητα του ελληνικού τοπίου μέχρι του συναισθηματικού τοπίου των ηρώων του, και βρίσκει τον τρόπο να περιγράψει το δυνατό δεσμό που ενώνει δύο ανθρώπους, τη μάχη του εγώ με την αγάπη για τον άλλο, τον αγώνα μετ’ εμποδίων που είναι μία σχέση, τις μικρές στιγμές που κάνουν το όλο πράγμα να αξίζει.