ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΡΩΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

Με τη «Μικρά Αγγλία» μεσοπέλαγα, ένα δεκαήμερο μετά την πρεμιέρα της ταινίας, ο καιρός είναι ευνοϊκός για ψύχραιμα λόγια για το χθες και το σήμερα του κορυφαίου σκηνοθέτη μας. Με τη «Μικρά Αγγλία» ο Βούλγαρης επιχείρησε να επαναφέρει το ελληνικό σινεμά στην κλασική ρότα της μεγάλης αφήγησης και σε έναν ορίζοντα όπου η δραματική ένταση και η συγκίνηση έχουν πρωτεύοντα ρόλο. Ο σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος μάς έχει συνηθίσει τελευταία σε νοσηρές οικογενειακές καταστάσεις, ως μικρογραφίες μιας κοινωνίας σε πολύπλευρη κρίση. Η «Μικρά Αγγλία» διαφοροποιείται διότι δεν έχει πρόθεση να σοκάρει, η μυθοπλασία της απέχει χρονικά από το σήμερα και δείχνει κατανόηση ακόμα και στους «κακούς». Ετσι θα την τοποθετούσε κανείς σε ένα καρτ ποστάλ της εποχής μας.Ο Βούλγαρης είναι ο μοναδικός Ελληνας σκηνοθέτης που, στις σπουδαιότερες στιγμές της σαραντάχρονης καριέρας του, περιστράφηκε συστηματικά γύρω από τη γυναίκα. Πάντα ευγενικός κι ευαίσθητος -για κάποιους λυρικός- δεν αντιμετώπισε το γυναικείο πρόσωπο σαν καθρέφτη ψυχοδραμάτων. Τοποθέτησε τη γυναίκα και το ψυχολογικό της δράμα κοινωνιολογικά μέσα στο κάδρο της ηθογραφίας.Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα στη «Μικρά Αγγλία», δράμα παραλίγο επικών διαστάσεων από το ομότιτλο μυθιστόρημα της συντρόφου του, της Ιωάννας Καρυστιάνη, που επωμίστηκε και τη μετατροπή του σε σενάριο. Η γυναίκα είναι και πάλι στον αφρό μιας μικρής τραγωδίας που εκτυλίσσεται στη Μικρά Αγγλία (η Ανδρος από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την εποχή του Μεσοπολέμου).