ΑΜΦΙΠΟΛΙΣ:όσα δεν μας είπαν

Άντε και πόσα δεν ακούσαμε. Όλοι γνώστες και καθηγητάδες. Πολλοί οι «ΓΛΩΣΣΑΜΥΝΤΟΡΕΣ». Ας γράψω και εγώ τα δικά μου. Να είσαι βέβαιος, φίλε αναγνώστη, θα καταλάβεις τι γράφω. Δεν θα χρειασθείς αρχαιολόγο – μεταφραστή.

Η Αμφίπολις είναι πόλις της Μεκεδονίας. Βρίσκεται, στον ποταμό Στρυμόνα. Ήταν αποικία των Αθηναίων. Ιδρύθηκε επί των ημερών του Περικλέους. (βλέπετε Στράβωνα Ζ, βιβλίο (35 σελ. 183 ). Το όνομα της το πήρε, γιατί βρισκόταν μεταξύ ποταμού και θαλάσσης (περισσότερα Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό ΗΛΙΟΣ τόμ. Γ, σελ. 273).

Λόγω της θέσεως της έγινε το «ΜΗΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ». Κυρίως μεταξύ Σπαρτιατών και Αθηναίων.

Την Αμφίπολη την διεκδίκησε η Σπάρτη με Στρατηγό τον Βρασίδα, την οποία και κατέλαβε. Οι Αθηναίοι Στρατηγό εξέλεγξαν τον Θουκυδίδη και συγγραφέα του Πελοποννησιακού πολέμου. Ο Θουκυδίδης μάλλον ολιγώρησε να ξεκινήσει από τη Θάσο, αποικία των Παρίων, που βρισκόταν, προς βοήθεια της Αμφιπόλεως και κατηγορήθηκε, για προδοσία. Καταδικάσθηκε σε θάνατο. Η καταδίκη αυτή υποχρέωσε τον Θουκυδίδη να αυτοεξορισθεί (βλέπετε περισσότερα Θουκυδίδου Ιστορία. Μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου, εισαγωγή, σελ.·35 και σελ. 46.). Στην εξορία του έγραψε την ιστορία του.

Οι Αθηναίοι, μετά τον Θουκυδίδη, Στρατηγό εξέλεγξαν τον δημαγωγό Κλέωνα.Στη μάχη της Αμφιπόλεως και οι δυο Στρατηγοί πολεμήσανε γενναία (Βρασίδας-Κλέων) (βλέπετε Θεόδωρο Σικελιώτη, βιβλίο δωδέκατο 5 §74 σελ. 181). Και οι δυο Στρατηγοί επεδίωξαν τη νίκη. Μπήκαν και οι δύο στη μάχη. Σκοτώθηκαν και οι δύο. Η κατάρα της φυλής θριάμβευσε. Η κατάρα της Εκάβης σ’ όλο της το μεγαλείο. Η νίκη κερδήθηκε από τους Σπαρτιάτες. Δικαιολογημένα έστησαν τρόπαιο.

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΥΡΡΕΙΟΣ ΝΙΚΗ (βλέπετε Θ. Σικελιώτη 12το βιβλίο 5 §74

σελ.181).

Στη Σπάρτη φθάσανε μαζί τα νέα. Και η νίκη της Αμφιπόλεως και ο θάνατος του Βρασίδα. Η Μάνα του Βρασίδα έμαθε τον θάνατο του παιδιού της. ψύχραιμη αλλά και ψυχρή ρώτησε:

«Τι είδους άνθρωπος αποδείχθηκε ο Βρασίδας κατά τη σύγκρουση;»

Της απαντήσανε:

«Αποδείχθηκε ο άριστος όλων των Λακεδαιμονίων»

Και η Μάνα από μετριοφροσύνη είπε:

«Ο Βρασίδας μου ήταν γενναίος άνδρας, ήταν όμως και κατώτερος από πολλούς άλλους.»

Τα γράφω και ανατριχιάζω. Μπορείς να τα διαβάσεις στο Θ. Σικελιώτη, στο 12το βιβλίο του σελ. 181.

Τα λόγια αυτά έγιναν γνωστά, στη Σπάρτη. Έγιναν γνωστά και στους Εφόρους. Οι Έφοροι αποφασίσανε τη Μάνα Ηρωίδα να τιμήσουν, δημόσια.

Μετά αυτή την εξοντωτική μάχη της Αμφιπόλεως, Λακεδαιμόνιοι και Αθηναίοι υπέγραψαν συνθήκη 50 ετών. Συμφωνήσανε να ελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι και να επιστραφούν οι πόλεις. Έτσι η Αμφίπολη επεστράφει στους Αθηναίους. Δεν πέρασε πολύς χρόνος και αρχίσανε νέες εχθροπραξίες. Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου*

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΠΟΥΛΙΟΣ

ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ