Όταν η πολυτεκνία γίνεται μυκτηρισμός

Κατηγορία: Φύλλο 50

του Άκη Ν. Λιλιόπουλου
Καθηγητού-Πρωτοψάλτου Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών

“Κι άλλο παιδί έκανες ρε... τι είσαι γύφτος;
Οι γύφτοι κάνουν πολλά παιδιά!”
Αυτή η φράση μου έμεινε!! Μία από τις πολλές ειρωνείες και τους χλευασμούς αυτού του κόσμου και όχι μόνο κι άλλες πολλές.
Η πολυτεκνία είναι μαρτυρία και μαρτύριο. Μαρτυρία διότι μαρτυρεί δηλ. ομολογεί ότι είναι Χριστιανός κατ’ εντολή του Ιησού «αυξάνεστε και πληθύνεστε» και μαρτύριο διότι ακριβώς υπόκειται σε αυτό το απαξιωτικό και ψυχοφθόρο κοινωνικό μπούλιγκ.
“Καλά τηλεόραση δεν έχεις σπίτι..;” η πιο τυπική λαϊκίστικη έκφραση που λέγεται χαριτολογώντας.

Ούτε για αστείο δεν πρέπει να λέγεται. Πρόκειται για ανθρώπινες ζωές και τολμάς και ομιλείς για τηλεοράσεις;
Η πλήρη διολίσθηση του ανθρώπου σε μία ξέφρενη αμοραλιστική πορεία !! “Ουαί δε υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί...”
Η αντισύλληψη για τους έγγαμους είναι αμαρτία. Δεν πρέπει να αποφεύγεται αλλά ούτε και να προγραμματίζεται, η τεκνοποίηση πρέπει να αφήνεται στο χέρι του Θεού και η έλευση του κάθε νέου μέλους να θεωρείται ως ένα μεγάλο Θεϊκό δώρο.
Τα παιδιά δεν είναι γλύκισμα να το παραγγέλνουμε στο ζαχαροπλαστείο όταν και όπως το θέλουμε.
Διαβάζω στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας το σεβαστό π.Χαράλαμπο Καπλανίδη που είναι εφημέριος στον Ι.Ν. Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης Καλαμπάκας. Πατέρας πολύτεκνος... 8 τέκνων !!! Λέγει λοιπόν... ακούστε ακούστε τι σοφά και ευλογημένα λόγια, τα  μεταφέρω ακριβώς:
Την Κυριακή 4/9/2016 βαπτίσαμε το όγδοο παιδί μας, τη μικρή μας Φιλοθέη. Με αφορμή αυτό το γεγονός, θα ήθελα να αναφερθώ στο τόσο ευαίσθητο και παρεξηγημένο στις μέρες μας θέμα της πολυτεκνίας.
Επειδή σήμερα ακούγεται συνεχώς ότι η πολυτεκνία είναι επιλογή, θα ήθελα να διευκρινίσω το εξής: Επιλογή είναι ο γάμος ή η αγαμία, δηλαδή ο μοναχισμός. Αυτοί είναι οι δύο δρόμοι που, κατά τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, μας δίνει ο Θεός να επιλέξουμε.
Αν επιλέξεις τον γάμο, θα κάνεις παιδιά. Το πόσα θα το επιτρέψει ο Θεός. Από πολλά μέχρι κανένα! Αν ήταν επιλογή, θα μπορούσαν όλοι να κάνουν παιδιά και μάλιστα όσα και όπως τα θέλουν. Επειδή όμως ακριβώς δεν είναι επιλογή μας, στηριζόμαστε στην πρόνοια και την αγάπη του Θεού. Και σεβόμαστε απόλυτα την όποια επιλογή Του για εμάς, χωρίς να δυσανασχετούμε, να γκρινιάζουμε και να γογγύζουμε. Όλα αντιμετωπίζονται με προσευχή. Άλλωστε, και η Εκκλησία μας κατά το μυστήριο του γάμου εύχεται ο Θεός να ευλογήσει τον γάμο, «ότι σον θέλημα εστίν η έννομος συζυγία και η εξ αυτής παιδοποιία» και «χάρισαι αυτοίς καρπόν κοιλίας, ευτεκνίας απόλαυσιν», όπου το «ευ» εδώ έχει την έννοια «εύπορος», «ευσεβής», «ευυδρία» κ.λπ. (ενδεικτικά αναφέρω τον ορισμό της λέξης «ευτεκνία» από το λεξικό της ελληνικής γλώσσας του καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη: «ευτεκνία (η), γονιμότητα, το να κάνει κανείς πολλά παιδιά, (ετυμολ.) αρχ. < εύτεκνος/ πολύτεκνος ευ+τέκνον > Αθήνα 2002, σελ. 696).
Ο γάμος είναι επιλογή. Η τεκνοποιία ΔΕΝ είναι!!!
Ξέρεται πόσα ζευγάρια καταφεύγουν σε ιατρούς ξοδεύοντας πακτολούς χρημάτων για να μπορέσουν να τεκνοποιήσουν και πολλά δεν το καταφέρνουν; Επειδή δηλ. εσένα σου έδωσε ο Θεός το χάρισμα να κάνεις παιδιά, το «κάνεις» ελεγχόμενο;
Το να χλευάζεις και να ειρωνεύεσε αυτόν που κάνει το πρέπων, το ηθικό και αυτονόητο του γάμου αν μη τι άλλο είναι αμοραλισμός. Ο πατήρ Χαράλαμπος συνεχίζει... Δυστυχώς, όμως, ο σημερινός άνθρωπος δουλεύει υπερβολικά το μυαλό του με τη λογική, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να κάνει πολλά παιδιά, γιατί δεν θα έχει να τα ταΐσει, να τα ντύσει, να τα σπουδάσει, να τα ενισχύσει οικονομικά, να τους προσφέρει κάτι παραπάνω, να…, να…, να…, και τις περισσότερες φορές -για να μην πω πάντα- πέφτει εντελώς έξω στις προβλέψεις του. Έχουμε άπειρα παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων, με γονείς που θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους το καλύτερο -τι εγωιστικό!-, αλλά αυτά να δυσανασχετούν και να υποφέρουν, διότι, πολύ απλά, έχουν εντελώς  διαφορετικά όνειρα. Από την άλλη, βλέπεις πολύτεκνες οικογένειες με οικονομικά ή άλλα προβλήματα μεν, αλλά με την ευλογία του Θεού και τηρώντας τον νόμο Του σπουδάζουν τα παιδιά τους και είναι όλα πετυχημένα και ευτυχισμένα.
Διότι, ουσιαστικά, τα οικονομικά προβλήματα που επικαλούνται οι περισσότεροι είναι «οικονο-μικρά» προβλήματα. Τα μεγάλα προβλήματα είναι αλλού. Είναι πνευματικά! Είναι στην ουσιαστική έλλειψη πίστεως, αγάπης και εμπιστοσύνης στον Θεό. Ο άνθρωπος φοβάται μην πεινάσει, μην αρρωστήσει, μην κακοπαθήσει. Φοβάται τα πάντα, εκτός από τον Θεό. Ο άνθρωπος σήμερα σφίγγεται.
Σφίγγεται πολύ και δεν αφήνεται στο θέλημα, την αγάπη και την πρόνοια του Θεού. Δυστυχώς ο άνθρωπος σήμερα τα ξέρει όλα! Έτσι θέλει να νομίζει!
«Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην…» αυτό ζήτησε ο Θεός και πέρασαν χρόνια πολλά και ο “Homo sapiens” αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει κάποια αλλαγή σε αυτήν την εντολή, έτσι αυθαίρετα… «Να μειώνεστε και να γίνεστε όλο και λιγότεροι»

έρρωσθε και ευδαιμονείτε