Ο κίνδυνος εμφάνισης λοιμώξεων στα παιδιά αυτά είναι 2-3 φορές μεγαλύτερος συγκριτικά με τα παιδιά που παραμένουν στο σπίτι, ενώ ο κίνδυνος να μολυνθούν και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας είναι 25%.
Οι συχνές λοιμώξεις έχουν σημαντικό κοινωνικό και ιατρικό κόστος οι δε γονείς των παιδιών χάνουν κατά μέσο όρο 1-4 εβδομάδες εργασίας προκειμένου να φροντίσουν τα άρρωστα παιδιά τους.
Τα βρέφη και τα μικρά νήπια έχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο λοιμώξεων, καθώς βρίσκονται σε πιο στενή επαφή μεταξύ τους, εξερευνούν το περιβάλλον με το στόμα τους, δεν ελέγχουν τις εκκρίσεις και τις απεκκρίσεις τους, έχουν ανάγκη χρήσης σπαργανων, έρχονται σε συχνή επαφή με τα χέρια των ατόμων που τα φροντίζουν και έχουν ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα. Σημειώνεται ότι ο κίνδυνος νόσησης μειώνεται όσο αυξάνει ο χρόνος παραμονής των παιδιών στον παιδικό σταθμό. Έτσι μετά από παραμονή 6 μηνών φαίνεται ότι κερδίζουν κάποια προστασία από υποτροπιάζουσες κοινές λοιμώξεις.
Οι κοινές λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι οι συχνότερες σε ποσοστό περίπου 65-85%, ιδιαίτερα μας απασχολούν το κοινό κρυολόγημα, η οξεία φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, η οξεία μέση ωτίτιδα, η λαρυγγίτιδα, η βρογχιολίτιδα, και η πνευμονία . Υπολογίζεται ότι τα βρέφη παρουσιάζουν περίπου στα 9 επεισόδια οξείας λοίμωξης του αναπνευστικού ανά έτο . Με την αύξηση της ηλικίας και του χρόνου παραμονής στον σταθμό, η συχνότητα των συμπτωμάτων και τον οξειών καταστάσεων μειώνεται.
Οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί για αναπνευστικές λοιμώξεις είναι στην πλειοψηφία τους ιοί, που μεταδίδονται κυρίως με μεγάλα σταγονίδια από το αναπνευστικό. Για τον λόγο αυτό οι λοιμώξεις μεταδίδονται πολύ εύκολα στους παιδικούς σταθμούς, όπου τα πολύ μικρά παιδιά μοιράζονται παιχνίδια που έχουν επαλειφθεί με σάλιο παρά σε ένα σχολείο. Επίσης οι βρεφοκόμοι που έχουν συμπτωματικές ή ασυμπτωματικές ιογενείς λοιμώξεις, μπορούν να τις μεταδώσουν αγγίζοντας τα παιδιά, αφού σκουπίσουν τη μύτη ή τα μάτια τους και δεν πλύνουν καλά τα χέρια τους.
Οι γαστρεντερικές λοιμώξεις είναι οι δεύτερες κατά σειρά λοιμώξεις που απασχολούν και αφορούν κυρίως τα παιδιά ηλικίας μικρότερης των 3 ετών. Τα παιδιά που πηγαίνουν σε παιδικό σταθμό έχουν 30% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης διάρροιας σε σύγκριση με τα παιδιά ανάλογης ηλικίας που παραμένουν στο σπίτι. Επισημαίνεται ότι το σχολαστικό πλύσιμο των χεριών μειώνει τον κίνδυνο κατά 50%
Η μετάδοση των ιογενών γαστρεντερίτιδων στους παιδικούς σταθμούς ευνοείται κυρίως από το γεγονός ότι οι ασυμπτωματικές λοιμώξεις είναι συχνότερες από τις συμπτωματικές, αλλά και ότι τα εντερικά παθογόνα είναι ισχυρά λοιμογόνα.
Η φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής είναι ένα καθημερινό πρόβλημα των παιδιών των παιδικών σταθμών. Για τον περιορισμό της μετάδοσης των παρασίτων σε όλα τα παιδιά του σταθμού απαιτείται σωστή θεραπεία του πάσχοντος, ενημέρωση των οικογενειών και κυρίως πλύσιμο με καυτό νερό των κλινοσκεπασμάτων και όλων των αντικειμένων που έρχονται σε επαφή με τα μαλλιά των παιδιών.
Οι λοιμώξεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς έχουν επιπτώσεις στα παιδιά, στην οικογένειά τους, στο προσωπικό των σταθμών και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Μπορεί να είναι ασυμπτωματικές στα παιδιά αλλά να προκαλούν νόσο και μάλιστα βαριά στους ενήλικους. Μπορεί να είναι ήπιες στα παιδιά, αλλά να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο έμβρυο μιας εγκύου ή σε ένα ανοσοκατεσταλμένο άτομο. Ωστόσο, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί αποτελούν αναγκαιότητα στην εποχή μας. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να δοθεί μεγάλη έμφαση στα μέτρα γενικότερης υγιεινής και πρόληψης των επιδημιών ενώ τα νέα εμβόλια υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον στον έλεγχο των λοιμώξεων.