H ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΗ

Κατηγορία: Φύλλο 15

Αναλογιζόμενος το βάρος της ευθύνης απέναντι στις ανησυχίες του πολυαγαπημένου μου κοινού σχετικά με την ονομαστική μου εορτή ήπια, ξενύχτησα, συμβουλεύτηκα τα άστρα και με υπερηφάνεια σας παρουσιάζω την ημέρα που ανακάλυψα ότι και εγώ γιορτάζω

Χρόνια μου πολλά!

Αγαπητοί φίλοι κουμπάροι γείτονες και αδελφοί μετανάστες  θα ήθελα να σας  ανακοινώσω πως σήμερα είναι η ημέρα της ονομαστικής μου εορτής. Έτσι μου επιτρέπεται να κάνω μια ιστορική αναδρομή γύρω από το όνομα μου που πολλοί βέβηλοι όπως ο  ΑΛ-ΤΑΝΙΣ, ΝΙΚΟ-ΛΗ μάταια θέλησαν να το σπιλώσουν. Και το όνομα αυτού ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ κατ’ άλλους Άρης κατ’ άλλους AROULIS.

Ναι αγαπητοί φίλοι. Το ωραιότερο όνομα της υφηλίου. Αλλά εγώ ως γνήσιο τέκνο  του Μεγάλου KOTSS θα σας παραθέσω την πραγματική ιστορία, γιατί η γνώση  είναι δύναμη όπως λέγει και ο DOU-LAMA ο οποίος υπήρξε ιδρυτικό μέλος της  Φιλικής Εταιρείας και ξέρει κόλπα ζόρικα που κάνουν στις Ιντίες.

Πριν πολλά πολλά χρόνια πάνω κάτω γύρω στα δυόμιση χιλιάδες, στη Βουμελιτέα, περιοχή της βόρειας Λοκρίδας, (συνόρευε με το Πριγκιπάτο της Κάτω Μαλεσίνας που αργότερα πέρασε στην κατοχή της Ηνωμένης πολιτείας των Οπουντίων και ονομάστηκε Μαρτινο ή συνοπτικά KATSOYLADES), υπήρχε ένα μικρό και αυτόνομο βασίλειο. Το βασίλειο των Μalessinofagon.

Στο μικρό αυτό βασίλειο τα πράγματα κυλούσαν ομαλά. Ο λαουτζίκος ήταν ευχαριστημένος, ο βασιλιάς ήταν Άγιος άνθρωπος και αγαπούσε πολύ τον λαό του.

Το όνομα του Βασιλιά ήταν AROULIS. Ο Tommy ήταν γραμματέας με το ψευδώνυμο Malessinοφαγος  πιθανολογείται οτι τις Αλες, τις  βύθισε ο Tommy μαζί με την Ατλαντίδα). Ο AROULIS λοιπόν, εγώ (δηλαδή) έφυγα από το ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΠΟΥΝΤΙΩΝ και πήγε οικονομικός μετανάστης. Η Μάνα μου με ρώτησε,

― Γιε μου που πας;

― Μάνα θα πάω στα καράβια.

Πριν φύγω όμως μ’ έτρωγε γιατί  εγώ να μην γιορτάζω; Τότε λοιπόν συνάντησα τον Ca-pelό, πρέπει να ήταν φίλος του μαύρου θερμαστή από το Τσιμπουτι. Και στη συνέχεια τηλεφωνήσαμε και βρήκαμε τον Τομμυ που μόλις είχε γυρίσει από την Αργοναυτική εκστρατεία. Σε δύσκολες ώρες μου  έρχονταν κάτι ιδέες απίθανες.

Ρε σεις λέω μπορείτε να μάθετε  γιατί δεν γιορτάζω θέλω να φύγω και θα μείνω με τον καημο, όλοι σας να γιορτάζετε και να παίρνετε δώρα να κάνετε πάρτη σε DISCO και ΕΓΩ;

Ο Ca-pelό ήξερε ότι η Θεία του είχε Καζαμία που έλεγε όλες τις γιορτές εξηγούσε τα όνειρα και είχε και ανέκδοτα. Πάμε λοιπόν στο καμαράκι, κουζίνα, υπνοδωμάτιο και αρχίσαμε να ψάχνουμε  τον ΚΑΖΑΜΙΑ μήνα-μήνα.

ΕΥΡΗΚΑ-ΕΥΡΗΚΑ φώναξα με όλη μου τη δύναμη. Πράγματι στις 13 του Σεπτέμβρη έγραφε ότι γιορτάζω. Τρέχω στην Μάνα μου να της το πω. ΜΑΝΑ, της λέω, δεν πάω στα καράβια.  ΓΙΟΡΤΑΖΩ.

Χαϊ Δίε Γκά Τιέ ρε Τσσ Κε Τή  ΓΙΟΡΤΗ. Μου απάντησε.

Έφυγα, για οικονομικός μετανάστης και ήθελα να σκοτώσω ή να μαχαιρώσω τον Ca-pelό αλλά δεν ήξερα με ποια σειρά πρώτα να τον μαχαιρώσω και μετά να τον σκοτώσω η να τον σκοτώσω και μετά να τον μαχαιρώσω.

Έφυγα χωρίς να γιορτάζω. Από κει και πέρα η ιστορία μου είναι γνωστή. Έγραφαν όλοι οι ΚΑΖΑΜΙΕΣ ότι γιορτάζω αλλά εγώ δεν τολμούσα να  γιορτάσω. Τότε λοιπόν ο Τommy που ως γνωστόν κατά την εκστρατεία του στη Ασία (ανακάλυψε τον Παστέλι και την Χαλβαδόπιττα), μου λέει: Άσε τι λένε αυτοί στην Αρχαία Παπαρία εμείς νιώθουμε υπερήφανοι που έχεις γιορτή.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να κάνω αυτό το τσιμπούσι  και αισιοδοξώ κάθε χρόνο να το γράφει ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ και να γιορτάζω.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας. ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ. 

Για την ομιλία του προέδρου συνεργαστήκαν: 

A.K.ΚΟΥΡΟΣ 

Θ.Γ ΚΑΡΑΜΕΡΗΣ

Γ.Δ.ΔΗΜΑΚΗΣ