Έχουμε εδώ ένα τρίπτυχο, που δημιουργει ένα βασικό κύκλωμα, που παίζει ουσιαστικό ρόλο στην εξελικτική πορεία της ζωής μας.

Ο αναλλοίωτος φυσικός νόμος, που για κάθε τι ορίζει ένα σημείο ανώτατης στάθμης, ένα οριακό σημείο, πέραν του οποίου η ισορροπία κλονίζεται και εντελώς ανεξέλεγκτες καταστάσεις μπορεί να προκύψουν, ο ίδιος νόμος λειτουργεί -το ίδιο απόλυτα- και στα άλλα επίπεδα, πνευματικό και ψυχικό.

Η απληστία είναι ένα βαρύ ελάττωμα, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην υπερβολή. Ο άπληστος δεν μπορεί να ελέγξει τις επιθυμίες του, τις ορέξεις του, τις βουλιμίες του, δεν μπορεί ακόμη να ελέγξει τις προσδοκίες του, το μέγεθος των δυνατοτήτων του, τις φαντασιώσεις του, με αποτέλεσμα να υπερβαίνει πάντοτε το όριό του και αυτή η υπέρβαση να τον οδηγεί σε καταστροφικά αποτελέσματα. Η απληστία είναι μια ξέφρενη κούρσα προς το πουθενά, είναι ένα φορτηγό με χαλασμένα φρένα σ' έναν ατελείωτο κατήφορο, μια ακόρεστη επιθυμία για περισσότερο απ' όσο χρειαζόμαστε, για περισσότερο από το πιο πολύ που έχουμε, για περισσότερο από το υπερβολικά πολύ που έχουμε, γιατί η απληστία δεν τελειώνει ποτέ, δεν ολοκληρώνεται ποτέ, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με τίποτε. Έτσι, ο άπληστος συνεχώς προσπαθεί να ξεπεράσει την επιθυμία του, δίνοντάς της περισσότερα, ενώ εκείνη του ζητάει ακόμη κι ακόμη κι ακόμη. Το αποτέλεσμα είναι μια συνεχής υπερβολή, μια υπερβολή χωρίς όρια, χωρίς φραγμούς φυσικούς ή ηθικούς, που σιγά-οιγά εξαφανίζει και τα ελάχιστα συνειδησιακά απομεινάρια του ανθρώπου.

Το αποτέλεσμα, βέβαια, είναι η φυσική καταστροφή αυτού του ανθρώπου, που θα έλθει αργά ή γρήγορα, αφού βέβαια προηγηθεί η ψυχική και πνευματική του νέκρωση, η οποια αναπτύσσεται ανάλογα με το μέγεθος της απληστίας και της υπερβολής. Η κατανόηση αυτού του ελαττώματος και η πρόωρη συγκράτησή του ειναι μια πράξη ύψιστης σωτηρίας για τον άνθρωπο, που θα τον οδηγήσει στην αρετή της εγκράτειας, της ισορροπίας και κατ' επέκταση της ευτυχίας, αφού τα αγαθά της ψυχικής γαλήνης και της πνευματικής ολοκλήρωσης δεν έρχονται με την προσθήκη όλο και περισσότερων υλικών αγαθών, αλλά με την αφαίρεση όλο και περισσότερων άχρηστων επιθυμιών.

ΜΑΚΗΣ ΜΑΥΡΟΣ