Στη μνήμη του αξέχαστου ηθοποιού Θανάση Βέγγου

«Στης ζωής μου τη γαλέρα, τράβηξα πολύ σκληρό κουπί»

Ο ίδιος ο ηθοποιός παρομοιάζει τη δύσκολη ζωή του με κωπηλάτη Ρωμαϊκής Γαλέρας.

Η Γαλέρα ήτανε ένα πολεμικό καράβι της ρωμαϊκής εποχής που διέσχιζε την Μεσόγειο και ένωνε την Ρώμη με τις επαρχίες, Ελλάδα, Μ. Ασία, Ιουδαία, Αίγυπτο, Τυνησία κ.λ.π. Οι Ρωμαίοι έφτιαξαν τη Γαλέρα παίρνοντας σαν πρότυπο το σκαρί του Βυζαντινού δρόμωνα.

Το μήκος της ήταν περίπου 47μ. και το πλάτος της 6μ. Στην κάθε πλευρά είχε 26 κουπιά.

Είχε πλήρωμα 200 με 300 άτομα και διατηρήθηκε αμετάβλητη από τον 9ο έως 18ο αι.

Οι Γαλέρες ήταν τα πολεμικά πλοία του Βενετικού Ναυτικού, αργότερα και Γαλλικού στόλου την εποχή του Λουδοβίκου του ΙΔ’ μέχρι το 1748 όπου αντικαταστάθηκαν από τα ιστιοφόρα.

Η Ρωμαϊκή Γαλέρα είχε 52 κωπηλάτες όσα και κουπιά, κάτω στα σκοτεινά αμπάρια αλυσοδεμένοι από το ένα πόδι στο δάπεδο του πλοίου. Εκεί έτρωγαν και εκεί κοιμόντουσαν.

Σε περίπτωση ναυμαχίας έβαζαν 2 κωπηλάτες στην κάθε θέση.

Ένας τυμπανιστής ήταν στο μπροστινό μέρος και τους έδινε το ρυθμό που κωπηλατούσαν. Όταν ο ρυθμός γινόταν έντονος κωπηλατούσαν πιο γρήγορα και όταν ήθελαν να αυξήσουν το γκάζι της μηχανής όπως θα λέγαμε σήμερα, τους μαστίγωναν. Όταν η Γαλέρα βυθιζόταν από οποιαδήποτε αιτία οι άμοιροι κωπηλάτες αλυσοδεμένοι ακολουθούσαν το σκαρί στο βυθό, στα μελανά και σκοτεινά τάρταρα του Ποσειδώνα.

Νίκος Αθ. Μπάτσος