Η Ελλάδα σε λίγα χρόνια δεν θα έχει καμία σχέση με την Ελλάδα που γνωρίσαμε. Η ανατροπή θα είναι βίαιη και συνολική. Το μνημόνιο αυτό δε στηρίζεται σε φόρους, όπως το προηγούμενο, αλλά σε ανατροπή κεκτημένων, δικαιωμάτων και κάθε είδους κοινωνικής πρόνοιας. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος; Δεν υπήρχε άλλο μίγμα μέτρων για να σωθεί η χώρα; Θα οδηγήσει το νέο μνημόνιο στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, στην παραμονή της χώρας στο ευρώ και τελικά στην ανάπτυξη;

Τα μέτρα του νέου μνημονίου είναι το αντιστάθμισμα για τη διάθεση πρόσθετου δανείου από την Τρόικα (Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.-Δ.Ν.Τ.) και την εφαρμογή του PSI (συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη διάσωση της χώρας, μέσω του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων με κούρεμα της ονομαστικής τους αξίας και μείωση του επιτοκίου των ομολόγων). Το νέο δάνειο και το PSI βοηθούν προς την κατεύθυνση της σταθεροποίησης της χώρας, αλλά όπως φαίνεται ξεκάθαρα τα μέτρα είναι τέτοια που δεν έχουν μέχρι σήμερα καθησυχάσει τις αγορές, πράγμα που σημαίνει πως ο δρόμος της Ελλάδας δεν είναι ο δρόμος της ανάκαμψης, αλλά ο δρόμος της τιμωρίας.

Η Ελλάδα έχει κάνει διαχρονικά σοβαρά λάθη με κύρια υπαιτιότητα του πολιτικού συστήματος, του τραπεζικού συστήματος και της άρχουσας επιχειρηματικής ελίτ. Η κακή παιδεία και η λανθάνουσα νοοτροπία του κόσμου, επέτρεψε να αναπαραχθούν τυχοδιωχτικές πολιτικές που ως κύριο στόχο είχαν τη συντήρηση ενός μέτριου πελατειακού και οικογενειοκρατικού πολιτικού συστήματος και την ενίσχυση συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων που γιγαντώθηκαν. Η χώρα δεν έκανε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δεν αξιοποίησε την κοινοτική βοήθεια, δεν έκανε τις σωστές επενδύσεις για την ανάπτυξη της εγχώριας ανταγωνιστικότητας και δεν έδωσε την απαραίτητη προσοχή στην επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, ώστε να εξελιχθεί η παραγωγικότητα του Έλληνα εργαζομένου.

Τα μέτρα του μνημονίου δε διασφαλίζουν την ανάκαμψη της χώρας. Θα επιτείνουν την ύφεση και την ανεργία. Η χώρα χρειάζεται τώρα πρόσθετη οικονομική βοήθεια για επενδύσεις, ώστε να αναστραφεί το σπιράλ ανατροφοδοτούμενης ύφεσης. Δηλαδή η χώρα χρειάζεται ένα οικονομικό πακέτο που θα τονώσει τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Η περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αποτελεί στρατηγικό λάθος. Τα μέτρα του μνημονίου δεν διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή. Αντίθετα, δημιουργούν τεράστια κοινωνική ένταση και ανασφάλεια με κύριο χαρακτηριστικό τον φόβο. Ο ελληνικός λαός δεν σώζεται, τιμωρείται για τα λάθη του και χρησιμοποιείται ως παράδειγμα προς αποφυγή απέναντι στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. Το 2012 το δημόσιο χρέος των χωρών της Ευρωζώνης εκτιμάται πως θα ξεπεράσει το 96% του ΑΕΠ. Δηλαδή γίνεται ξεκάθαρο πως το πρόβλημα χρέους δεν είναι μόνο Ελληνικό αλλά και Ευρωπαϊκό. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πως εμείς είμαστε ο πιο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης.

Η Ελλάδα ως χώρα έχει ευθύνες. Η αναλογία των ευθυνών θα κριθεί από τους ιστορικούς. Ωστόσο, οι Έλληνες σήμερα καλούνται για να εξιλεωθούν, να περπατήσουν στην έρημο της οικονομικής ανέχειας, της κοινωνικής εξαθλίωσης και της παγκόσμιας κατακραυγής. Αυτή δεν είναι πορεία χώρας που συνδέεται με δεσμούς αλληλεγγύης με την Ευρώπη. Αυτή είναι πορεία χώρας φάντασμα για παραδειγματισμό. Η λύση είναι Ευρωπαϊκή και έχει να κάνει με επίδειξη αλληλεγγύης στους Έλληνες. Χρειάζεται εθνική σύμπνοια και συμπαράταξη με ένα και μόνο σκοπό: η Ελλάδα θα καταναλώνει όσα παράγει, αρκεί οι εταίροι μας να μας δώσουν την ευκαιρία μέσω επενδυτικής ενίσχυσης να παράγουμε. Η Ελλάδα δεν έχει παραγωγικές υποδομές, αλλά έχει υποδομές, φυσικό πλούτο και ανθρώπινο δυναμικό.