Τα ναρκωτικά, η μάστιγα σύγχρονων κοινωνιών

Κατηγορία: Φύλλο 32

Τα ναρκωτικά συνιστούν μια σοβαρή, μακροχρόνια και δυσθεράπευτη πληγή, όχι μόνο της ελληνικής, αλλά και της παγκόσμιας κοινωνίας. Η 26η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα ων ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησης τους από το 1987, με πρωτοβουλία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη για τις επιπτώσεις από τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών και της παράνομης διακίνησης τους.

Η χρήση των ναρκωτικών είναι γνωστή από την αρχαιότητα και μάλιστα τους ασιατικούς και μεσογειακούς λαούς. Αξιόλογα, όμως, κρούσματα τοξικομανίας, ιδιαίτερα στην αρχαία Ελλάδα, δεν έχουν γίνει γνωστά• η χρησιμοποίηση περιοριζόταν συνήθως στην ανακούφιση από τους διάφορους πόνους και για μερικές θρησκευτικές τελετές.
Η πρώτη ουσιαστική χρήση των ναρκωτικών για ηδονιστικούς ή παραπλήσιους σκοπούς, ξεκινά από τα τέλη του 19ου αιώνα, αρχικά από τους κύκλους του λεγόμενου υπόκοσμου και των ασθενών οικονομικά τάξεων. Με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η χρήση εκτείνεται απότομα ενώ με την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εμφανίζεται η έξαρση της χρήσης, με ευρύτερη κοινωνική διάδοση.
Ο όρος «ναρκωτικά» πιστεύεται ότι δόθηκε από το Γαληνό, το δεύτερο σπουδαιότερο ιατρό της αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη και τελευταίο χρονικά από όλους τους σημαντικούς ιατρούς του Ελληνορωμαϊκού κόσμου, για να περιγράψει δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή παράλυση.
Τα ναρκωτικά, λοιπόν, είναι ουσίες διαφόρων κατηγοριών και με διαφορετικό βαθμό επικινδυνότητας επιδρούν στον εγκέφαλο και γι’ αυτό προκαλούν εθισμό.
Τα ναρκωτικά μπορούν να διακριθούν σε ομάδες με διάφορους τρόπους: για παράδειγμα νόμιμες (νομικά αποδεκτές) και παράνομες (απαγορευμένες) ουσίες. Το αλκοόλ και ο καπνός είναι νόμιμα. Το χασίς, η κοκαΐνη, οι αμφεταμίνες, το XTC και η ηρωίνη είναι παράνομα.

ΑΙΤΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Η παραγωγή των παράνομα παραγόμενων ναρκωτικών οφείλεται σε αρκετά αίτια. Βασικά, όμως, στα σημαντικά κέρδη που πραγματοποιούνται από αυτά, στον ανεπαρκή έλεγχο της νόμιμης παραγωγής και στην αδιαφορία αρκετών παραγωγικών κρατών για την καταπολέμησή τους.
Η Ελλάδα δεν αναφέρεται σαν χώρα παραγωγής αν και είναι εδώ αυτοφυές η ινδική κάνναβη, η καλλιέργεια της οποίας διαρκώς καταδιώκεται. Παρόλα αυτά, λόγω της γεωγραφικής θέσης του τόπου, η χώρα αυτή αποτελεί ένας κόμβο των διαφόρων οδών μεταφοράς που διαρκώς η ποσότητα τους αυξάνει.
Ποιους πλήττουν τα ναρκωτικά; Τα ναρκωτικά πλήττουν, κυρίως, τα παιδιά της εφηβικής ηλικίας και βέβαια εκείνα που ζουν σε οικογενειακό περιβάλλον άσχημο, δηλαδή σε περιβάλλον όπου οι γονείς είναι σχεδόν ανύπαρκτοι για τα παιδιά και δεν έχουν αγάπη μεταξύ τους και τη θαλπωρή και στοργή που όφειλαν να έχουν απέναντι στα παιδιά.
Τα παιδιά που έχουν «πιαστεί στα δίκτυα» των ναρκωτικών είναι, κυρίως, παιδιά διαζευγμένων ή χωρισμένων γονιών ή πλούσιων γονιών, που πάνω απ’ όλα και ως κύριο σκοπό της ζωής τους δεν έχουν παρά την απόκτηση και την αύξηση του πλούτου τους. ( Οι εξαιρέσεις τονώνουν τον κανόνα.)
Οι γονείς αυτοί αδιαφορούν παντελώς για την παιδεία των παιδιών τους και τους παρέχουν μόνο υλικά αγαθά που είναι, βέβαια, απαραίτητα αλά δεν γεμίζουν την ψυχή του παιδιού. Οι γονείς αυτού του είδους είναι ουσιαστικά απόντες από την οικογένεια και έτσι τα παιδιά μπαίνουν σε δεύτερο και τρίτο πλάνο.
Οι γονείς που αναφέραμε παραπάνω είναι πολυάσχολοι και δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στις οικονομικές δραστηριότητες και απολαβές και δεν έχουν το χρόνο να σκεφθούν επωφελή πράγματα για τα παιδιά ους, να αφοσιωθούν σ’ αυτά και να δείξουν την αγάπη και την στοργή που θα αποτελέσουν τα ακατανίκητα «όπλα» ώστε τα παιδιά αυτά να παλέψουν ενάντια σε όλους τους κινδύνους που θα συναντήσουν στη ζωή τους, βγαίνοντας από την πάλη αυτή νικητές, δημιουργικοί, ισορροπημένοι, χρήσιμοι για τον εαυτό τους και το κοινωνικό σύνολο.
Τα παιδιά καταφεύγουν στα ναρκωτικά ζώντας έτσι σ’ έναν κόσμο ψεύτικο, ξεχνώντας λίγο τα βάσανά τους και τις πολύ άσχημες συνθήκες ζωής μέσα στις οποίες ζούνε. Στην συνέχεια, όμως, και εξαιτίας της συνεχούς χρήσης των ναρκωτικών, ακολουθεί η κατάρρευση, τόσο η σωματική όσο και η ψυχική.
Ο δρόμος που οδηγεί στα ναρκωτικά είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή, στις περισσότερες περιπτώσεις. Και αργά ή γρήγορα οδηγεί στον θάνατο.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ποιο είναι το χρέος της οικογένειας απέναντι στο σοβαρό αυτό πρόβλημα; Ασφαλώς η οικογένεια έχει χρέος να προλάβει το κακό και να αποτρέψει το παιδί να ακολουθήσει την επικίνδυνη αυτή πορεία, εξασφαλίζοντας τις πιο ευνοϊκές συνθήκες που θα βοηθήσουν το παιδί να αποφύγει τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, δείχνοντάς του αγάπη και στοργή και επικοινωνώντας μαζί του ουσιαστικά και στις καλές και στις δύσκολες στιγμές.
Πιο συγκεκριμένα, πρέπει η οικογένεια να εθίζει το παιδί σε δημιουργικές δραστηριότητες από μικρή ηλικία, όπως πολιτιστικές, αθλητικές και πνευματικές δραστηριότητες. Η εξασφάλιση μόνο των υλικών αγαθών δεν αποτελεί μέσο που μπορεί να αποτρέψει τους νέους από τη χρήση των ναρκωτικών.
Οι γονείς οφείλουν να είναι ενημερωμένοι γύρω από αυτά τα θέματα και όταν αντιληφθούν κάτι ύποπτο με τα παιδιά τους, όπως π.χ. αλλαγή συμπεριφοράς, να προστρέξουν στον ειδικό για την αντιμετώπιση τυχόν προβλημάτων των παιδιών τους χωρίς ενδοιασμούς και διλήμματα.
Η πολιτεία οφείλει, από την άλλη μεριά, να καταβάλει το μέγιστο των προσπαθειών της και να καταπολεμήσει τη μάστιγα των ναρκωτικών, εφαρμόζοντας με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα την υπάρχουσα νομοθεσία. Αλλά πρωτίστων η πολιτεία πρέπει να καταπολεμήσει τα αίτια που κυρίως οδηγούν τους νέους στη χρήση των ναρκωτικών.
Πρώτα – πρώτα να καταπολεμήσει την ανεργία που μαστίζει κυρίως τους νέους και βρίσκεται, δυστυχώς, σήμερα σε υψηλά επίπεδα και που δημιουργεί στους νέους τεράστια ψυχολογικά προβλήματα. Να δημιουργήσει πολιτιστικά στέκια για να απασχολούνται δημιουργικά οι νέοι. Να δημιουργήσει σχολές γονέων όπου οι γονείς θα μπορούν να ενημερώνονται από ειδικούς και γύρω από αυτό το πρόβλημα και για άλλα προβλήματα που μπορούν να υπάρχουν στις οικογένειές τους, για να τα αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο τρόπο.
Οι νέοι είναι το μέλλον της πατρίδας μας. Και η πολιτεία, οι δήμοι και άλλοι φορείς οφείλουν να τους στηρίξουν με πολλούς τρόπους, ώστε να γίνουν σωστοί και δημιουργικοί πολίτες.

Βιβλιογραφία:
1.  Internet
2. Βικιπαιδεία, Η Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια

Γεράσιμος Μασούρας, Φιλόλογος