ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΤΙΝΟΥ "Η ΒΟΥΜΕΛΙΤΑΙΑ"

Κατηγορία: Φύλλο 32

Το ιστορικό της ονομασίας του θεάτρου

Α. Επιστολή του Συλλόγου μας

Αθήνα 14/6/2011
ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΡΤΙΝΟΥ, 35 005 ΜΑΡΤΙΝΟ
ΘΕΜΑ: ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
Κυρία Πρόεδρος,
΄Ενας χώρος πολιτισμού εκτός από το να παράγει πολιτισμό μπορεί και πρέπει να θυμίζει και την ιστορία του τόπου μας.

Η πρόταση του Συλλόγου μας για το θερινό θέατρο στην πλατεία Γυμνασίου - Λυκείου Μαρτίνου είναι να ονομασθεί ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΤΙΝΟΥ «Η ΒΟΥΜΕΛΙΤΑΙΑ»
Κυρία Πρόεδρος,
Θα παρακαλούσαμε να βάλετε την πρότασή μας στο επόμενο τοπικό Δημοτικό Συμβούλιο και την απόφασή σας στη συνέχεια στο Δημοτικό Συμβούλιο Λοκρών για την οριστική απόφαση.
Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α.Κ. ΚΟΥΡΟΣ                    Θ.Γ. ΚΑΡΑΜΕΡΗΣ
 
Β. ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ
Στο Μαρτίνο σήμερα την 16η του μήνα Νοεμβρίου του έτους 2011 ημέρα Τετάρτη και ώρα 18:00 στο γραφείο της Δημοτικής Κοινότητας Μαρτίνου του Δήμου Λοκρών συνήλθε σε τακτική δημόσια συνεδρίαση το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Μαρτίνου του Δήμου Λοκρών.
ΘΕΜΑ: «Πρόταση του Συλλόγου Εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ για ονομασία του θερινού θεάτρου στην πλατεία Γυμνασίου – Λυκείου «ΒΟΥΜΕΛΙΤΑΙΑ»
 Πριν από την έναρξη της συνεδρίασης αυτής η Πρόεδρος του Συμβουλίου διαπίστωσε ότι σε σύνολο πέντε (5) μελών βρέθηκαν παρόντα τα παρακάτω:
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΓΙΑΓΚΟΥ 

ΠΑΡΟΝΤΑ ΜΕΛΗ:
ΑΘ. ΤΟΥΜΠΗΣ
Ν.ΔΟΥΔΟΥΜΗΣ
Κ.ΔΑΡΑΜΑΡΑΣ            

ΑΠΟΝΤΑ:
ΑΡ.ΔΑΝΕΛΗΣ, ο οποίος δεν προσήλθε αν και κλήθηκε νόμιμα

ΘΕΜΑ: ΔΕΥΤΕΡΟ (2ο)
Η Πρόεδρος ερχόμενη στο δεύτερο θέμα της ημερήσιας διάταξης έθεσε υπόψη του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας τα εξής:
Στην συνεδρίαση της 20-6-2011 το θέμα ήταν στην ημερήσια διάταξη, αλλά αναβλήθηκε προκειμένου να ερευνηθεί περισσότερο το θέμα της ονομασίας και να εξεταστούν και άλλες.
Η κατοίκηση του ανθρώπου στην περιοχή σύμφωνα με το πανεπιστήμιο Αθηνών στον αρχαιολογικό Άτλα του Αιγαίου ανάγεται στην 2η με 3η χιλιετία π.χ. Αρχαία πόλη από την οποία προήλθε το Μαρτίνο είναι το παλιοχώρι του Μαρτίνου 800 μέτρα περίπου ΝΑ του σημερινού χωριού και ταυτίζεται με την αρχαία Βουμελιταία που πήρε το όνομά της από τον βόμβο των μελισσών (Ιεροκλής 5ος μ.χ αιών). Υπήρξε πόλη της Οπουντίας Λοκρίδας με συμμετοχή στους πιο σημαντικούς σταθμούς της ιστορίας (Τροία, Θερμοπύλες, Αρτεμίσιο) και βρέθηκε σε ακμή τον 4ο-3ο π.χ. αι.  Από την Βουμελιταία στο Παλιοχώρι στο λόφο του Αϊ Γιώργη και στη συνέχεια στον απέναντι λόφο στο Μαρτίνο η ζωή συνεχίστηκε αδιάλειπτα και υπήρξε το κέντρο της περιοχής μέχρι τους νεότερους χρόνους.  Γι αυτό και το Πανεπιστήμιο Αθηνών την αναφέρει σαν μια από τις μακροβιότερες πόλεις της Οπουντίας Λοκρίδας.  Και αρχίζουμε με μια σύγχρονη πηγή το Πανεπιστήμιο Αθηνών που στον Αρχαιολογικό ΄Ατλαντα του Αιγαίου και με τοπογραφικό διάγραμμα ταυτίζει την αρχαία Βουμελιταία με το Παλιοχώρι Μαρτίνου, την τοποθετεί ακριβώς στον λόφο του Αγίου Γεωργίου με τον αριθμό 195 ενώ 194 αναφέρει την γειτονική Λάρυμνα, γράφει ακριβώς: «195 Βουμελίτα ή Βουμελιταία 2 χιλ. Ν.Α του Μαρτίνου αρχαία πόλη που επιβιώνει και στους πρωτοβυζαντινούς χρόνους» σε ευθεία γραμμή δεν είναι ούτε ένα χιλιόμετρο από το Μαρτίνο αλλά ένα βαθύ ρέμα χωρίζει το παλιοχώρι από το Μαρτίνο (στην γέφυρα του αλαφρού).
Την μακροβιότητα της αρχαίας πόλης μας την τεκμηριώνει και ο πρόσφατα ανασκαφείς, 13-2-2009 από την ΙΔ΄ΕΠΚΑ τάφος της ΄Υστερης Ρωμαϊκής έως παλαιοχριστιανικής περιόδου με τρεις νεκρούς επιβεβαιώνοντας την αδιάλειπτη συνέχιση της ζωής στο Παλιοχώρι Μαρτίνου.
Αλλά όχι μόνο και δεύτερη ταύτιση για την μακροβιότητα της αρχαίας Βουμελιταίας μας την επιβεβαιώνει τώρα πάλι ανασκαφικά στο Παλιοχώρι του Μαρτίνου η ΙΔ΄ΕΠΚΑ Λαμίας με έγγραφό της και με αριθ. Πρωτ. 112 προς τον Δήμο Οπουντίων αναφέρει ότι: με σωστική ανασκαφή στο Παλιοχώρι μεταξύ άλλων κινητών ευρημάτων συλλέχθηκαν έξι χάλκινα νομίσματα των οποίων η χρονολόγηση κυμαίνεται από τον 3ο αι. π.χ. έως 569/570 μ.Χ. (ΑΔ 40 χρονικά 1985 σε. 174-175 πιν.59)  Από τα νομίσματα αποδεικνύεται ότι υπήρχε ζωή 870 χρόνια επάνω στο Παλιοχώρι του Μαρτίνου και ίσως και περισσότερα καθώς η ζωή στην περιοχή μας άρχεται από την 3η και 2η χιλιετία π.Χ.
Για την αρχαία πόλη στο Παλιοχώρι του Μαρτίνου που ταυτίζεται ιστορικά με την Βουμελιταία δεν υπάρχουν αναφορές ότι καταστράφηκε από κάποια επιδρομή, αλλά από σεισμό όπως λέγουν και μαρτυρίες γερόντων Μαρτιναίων, γι' αυτό επέζησε μέχρι τους Βυζαντινούς χρόνους.
΄Ετσι αποφάσισαν να μετακομίσουν στον απέναντι λόφο στο σημερινό Μαρτίνο.  ΄Αλλη μια πηγή που ταυτίζει ιστορικά την Βουμελιταία με το Παλιοχώρι του Μαρτίνου είναι ένα κείμενο του θησαυρού των Θηβαίων από το Μαντείο των Δελφών που αναφέρει ότι η Βουμελιταία συνορεύει με τις Αλές (Θεολόγος). Θηβαίοι δικαστές ήρθαν να ρυθμίσουν τα σύνορα μεταξύ Βουμελιταίων και Αλέων ενώ προηγουμένως ορκίστηκαν στους Θεούς να κάνουν αμερόληπτα την οριοθέτηση, όπως μας αναφέρει το αρχαίο κείμενο «όρκος – κρίση – Δικαστών Θηβαίων».
Ερη Αλέων τα δε ευώνυμα Βουμελιταίων.
΄Ενα άλλο αρχαίο κείμενο που χρονολογείται από το 221 π.Χ. αναφέρεται σε μια γιορτή των Βοιωτών «Γιορτή Βασιλείων» μνημονεύει 2 αντιπροσώπους από την Βουμελιταία, τον Πολυκλείδη του Μαυσίπου και Ηβασθένη του Φιλάγρου καθώς και δύο Λαρυμνείς.
Το κείμενο αυτό ενισχύει την θέση της Βουμελιταίας στο Παλιοχώρι του Μαρτίνου γιατί το Παλιοχώρι και η Λάρυμνα είναι δυο συνοριακές πόλεις με την Βοιωτία που εισχωρούσαν στο κοινό των Βοιωτών όταν την ηγεμονία είχαν η Θήβα και ο Ορχομενός (Μινύες) αλλά και δυο κόκκινα αγάλματα από το Παλιοχώρι του Μαρτίνου στο μουσείο της Θήβας είναι από Βοιωτικά εργαστήρια.
Μια άλλη ταύτιση της αρχαίας Βουμελιταίας με το Παλιοχώρι Μαρτίνου έρχεται από την επιστημονική επιμέλεια (αρχαιολογία Εύβοιας και Στερεάς Ελλάδας) του επίκουρου καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Ανδρέα Βλαχόπουλου που είχε και πληροφορίες από την ΙΔ΄ΕΠΚΑ Λαμίας και Αταλάντης.
Στο Μαρτίνο σήμερα οι γέροντες λένε ότι πήρε το όνομα η αρχαία Βουμελιταία από τα πολλά μελίσσια.
Ο Ιεροκλής μας αναφέρει ότι από τον βόμβο των μελισσών πήρε το όνομά της εξ ου και Βουμελιταία.
Σήμερα στα γραφεία της Δημοτικής Κοινότητας είναι αναρτημένο βραβείο μελιού από την Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης του 1931.
Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνω να γίνει αποδεκτή η πρόταση του Συλλόγου και να ονομαστεί το θέατρο στην πλατεία Γυμνασίου – Λυκείου ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΤΙΝΟΥ «Η ΒΟΥΜΕΛΙΤΑΙΑ»
Ακολούθως έλαβε το λόγο ο Σύμβουλος κ. Δαραμάρας Κων/νος ο οποίος είπε ότι: «Συμφωνώ με την ονομασία».
Ακολούθως έλαβε το λόγο ο Σύμβουλος κ. Τούμπης Αθανάσιος ο οποίος είπε ότι: «Διαφωνώ για την ονομασία».
Ακολούθως έλαβε το λόγο ο Σύμβουλος κ. Δανέλης Αριστείδης ο οποίος είπε ότι: «Διαφωνώ γιατί υπάρχει μόνο μια ονομασία».

Στη συνέχεια η Πρόεδρος κάλεσε το Συμβούλιο να αποφασίσει σχετικά.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Την αποδοχή της πρότασης του συλλόγου εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ και προτείνει να ονομαστεί το θερινό θέατρο που βρίσκεται στην πλατεία Γυμνασίου – Λυκείου Μαρτίνου «ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΤΙΝΟΥ «Η ΒΟΥΜΕΛΙΤΑΙΑ» για τους ιστορικούς λόγους που αναφέρονται στο σκεπτικό της παρούσας.

Σχόλιο του συντάκτη: Αποφεύγω γενικά να κάνω προσωπική κριτική.
Αυτή τη φορά όμως θα το κάνω γιατί θεωρώ τη νοοτροπία των μειοψηφούντων Συμβούλων εκδικητική και απαράδεκτη και απολογούμαι:
«Απών από τη Συνεδρίαση ο Νίκος Δουδούμης»
κ.Δουδούμη δεν σε άγγιξε εσένα το θέμα και έλαμψες δια της απουσίας σου;
Αθανάσιος Τούμπης είπε: «Διαφωνώ με την ονομασία»
κ. Τούμπη η διαφωνία πρέπει να είναι με θεμελιωμένη και τεκμηριωμένη αιτιολόγηση.     Επαναστάτης χωρίς αιτία.
Αριστείδης Δανέλης είπε: «Διαφωνώ γιατί υπάρχει μόνο μια ονομασία»
΄Ηταν λάθος μας κ. Δανέλη η πρόταση με μια ονομασία έπρεπε να είχαμε προτείνει σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Κύριοι τοπικοί Σύμβουλοι οι αποφάσεις που αφορούν την ιστορία του χωριού μας παίρνονται με ομοφωνία και απόλυτη απαρτία.

Γ. ΔΗΜΟΣ ΛΟΚΡΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το 3ο θέμα «Παροχή σύμφωνης γνώμης επί αποφάσεων δημοτικών κοινοτήτων Αταλάντης, Μαρτίνου και Μαλεσίνας.
ΓΙΑΝΝΑ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: ...το θέατρο. Αυτό ήταν μια πρόταση των Απανταχού Μαρτιναίων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας έδωσα τον λόγο ακόμα κυρία... Κλείστο επειδή ακούμε τη λέξη «Βουμελιταία” για να δούμε τι γίνεται. (Διακοπή στην ηχογράφηση)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, εντάξει, καταλάβαμε περίπου για να ξέρουμε τώρα. Λοιπόν ορίστε κα Παπαγεωργίου που διαφωνείτε.
ΓΙΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Πρόεδρε, εγώ δεν είμαι αντίθετη με την πρόταση αυτή. Αλλά αυτή η πρόταση δεν συζητήθηκε καν. Συγνώμη δεν μάθαμε εμείς που είμαστε δημοτικοί σύμβουλοι, πόσο μάλλον το χωριό.  ΄Οχι, όχι, να τελειώσω κυρία πρόεδρος, να τελειώσω.  Εγώ ούτε καν το' ξερα.  Σήμερα σας ρώτησα για ποιο θέμα είναι αυτό, για ποια ονομασία.  Και αυτό δεν πέρασε τώρα τοπικό. ΄Εχει περάσει πριν καιρό.  Απ' ότι ρώτησα δεν πέρασε καν πέρασε μόνο για την πλατεία να ονομαστεί Μαυροβουνιώτη.  Εγώ δεν είμαι αντίθετη με αυτό, αλλά πρέπει όμως να συζητηθεί... όλα αυτά τα θέματα να συζητιόνται και να παίρνει γνώση και ο υπόλοιπος κόσμος. ΄Εγινε μια πρόταση από τους Απανταχού, την συζητήσαμε, τελείωσε όλοι οι άλλοι μέσα στο Μαρτίνο δεν έχουνε λόγο. Έχουνε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ καταρχάς θέλω να απαντήσω, να αποκαταστήσω ότι το θέμα για τον Μαυροβουνιώτη ήτανε πολύ παλιό, είχε έρθει στην αρμόδια επιτροπή και έχει περάσει και από το δημοτικό συμβούλιο για σύμφωνη γνώμη.  Αυτό εκκρεμούσε στον φάκελό μου.  Τώρα είχαμε την εντύπωση ότι το' χαμε στείλει επάνω, πάντως δεν είναι πρόσφατο.  ΄Εχει έρθει και αυτό στην ώρα του και μάλιστα τώρα περίπου... Λοιπόν, συμφωνείτε για την ονομασία;
ΓΙΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Να μην την πάρει και άλλος την ονομασία. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς, ο κ. Ρούσσης; Παρακαλώ.  Κύριε Ρούσση.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΣΗΣ:  Δεν θέλω να φάμε ώρες, αλλά ούτε θα διαφωνήσω, ούτε θα συμφωνήσω.  ΄Οταν δίνουμε ονομασίες, τις δίνουμε με αποδεδειγμένα στοιχεία για ιστορικά γεγονότα κλπ.κλπ.  Δεν είμαι αρχαιολόγος εγώ.  ΄Εχω παρακολουθήσει βέβαια πολύ το ζήτημα αυτό, από ένθεν και κείθεν και διάφορους.  Η αρχαιολογική υπηρεσία έχει δώσει χαρακτηρισμό ότι εκεί είναι η αρχαία Βουμελιταία;   Δεν... δεν... σε παρακαλώ.  Δεν έχει δοθεί τέτοιος χαρακτηρισμός.  Θα τοποθετούμουνα αν είχε δοθεί χαρακτηρισμός επίσημα από την αρχαιολογική υπηρεσία και θα έλεγα ναι.  Δεν θα είχα καμία αμφιβολία.  Αλλά όταν χαρακτηρίζουμε ζητήματα αρχαιολογικής σημασίας θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένα επίσημα.  ΄Οταν δεν υπάρχει επισημότητα, αύριο θα βγει και η Μαλεσίνα και θα πει όχι, είναι εδώ η Βουμελιταία.  Μπορεί να βγει ο άλλος και να πει είναι εκεί.  Θα τσακωνόμαστε δηλαδή γι' αυτά τα ζητήματα;  Μην πάμε τώρα να ανοίγουμε πληγές, επειδή έτσι κάποιοι μας ήρθε στο μυαλό και θέλουμε κάτι να το ονοματίσουμε με αυτό τον τρόπο.  Εγώ δεν θα τοποθετηθώ ούτε υπέρ ούτε κατά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κούρος ο οποίος έχει κάνει και την πρόταση μήπως μπορεί να μας διαφωτίσει κάτι καλύτερα;
ΚΟΥΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε
Κύριοι Σύμβουλοι συμφωνώ με τον κ. Ρούσση, εμείς εδώ ούτε αρχαιολόγοι είμαστε ούτε ιστορικοί.  Η ψήφος μας είναι ένδειξη τιμής για μία πόλη, την μακροβιότερη πόλη της οπουντίας Λοκρίδας η οποία έζησε από τον 4ο π.Χ αιώνα μέχρι το 569 μ.Χ (προ Βυζαντινοί χρόνοι).  Εγώ θα χαρώ πολύ το όνομά της να υιοθετηθεί και από άλλους Λοκρούς. Μπορεί σιγά-σιγά και αυτή να αποκτήσει την αίγλη του Αίαντα του Λοκρού, που της αξίζει. Τώρα μόνο για εγκυκλοπαιδικούς λόγους, όποιος από τους δημοτικούς συμβούλους θέλει, μπορώ να του δώσω ότι ιστορικά στοιχεία έχω στην διάθεσή μου.  Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρίνεις σκόπιμο να συμπληρώσεις κάτι; Δεν νομίζω.  Οπότε κατά πλειοψηφία με λευκό το... Ωραία.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Α) Την ονομασία του θερινού θεάτρου της δημοτικής κοινότητας Μαρτίνου που βρίσκεται στην πλατεία του Γυμνασίου - Λυκείου Μαρτίνου, σε θερινό Δημοτικό θέατρο Μαρτίνου «Η ΒΟΥΜΕΛΙΤΑΙΑ»

Αυτά για την ιστορία

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Κ. ΚΟΥΡΟΣ