ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

Κατηγορία: Φύλλο 34

Όπως έχω ξαναγράφει γεννήθηκα, στη Μάρπησσα της Πάρου. Είναι πολύ ωραίο χωριό, παραδοσιακό και έχει την ωραιότερη ρομαντική ιστορία. Έχω γράψει γι’ αυτήν. Ίσως την γράψω, μια και μου τη ζητάνε.

Λίγο πιο πέρα από το Πατρικό μου σπίτι είναι η εκκλησία τα Εισόδια της Θεοτόκου (της Μεσοσπορίτησας) και μπροστά στην εκκλησία είναι μια «τεμπελοπεζούλα». Εκεί περνούσε τις ώρες του «ο μπαρμπαγιάννης» με το παρωνύμιο (παρατσούκλι) «τσάφας». Ήταν πια πάνω από 90 χρονών. Είχα ακούσει ότι γεννήθηκε το 1870. Είχε λάβει μέρος, στον άτυχο πόλεμο του 1897 και είχε κακές αναμνήσεις. Έλεγε ακόμη. Ευτυχώς που ήλθε ο Βενιζέλος και έκανε τους Βαλκανικούς πολέμους. Και σ’ αυτούς έλαβε μέρος και ήταν χαρούμενος. Δεν σταμάταγε τις διηγήσεις του.

Ο Μπαρμπαγιάννης είχε μια συνήθεια. Καθόταν στο ήλιο. Είχε όμως και μια επιθυμία. Ήθελε να φτερνίζεται. Για να το πετύχει αυτό, στη μύτη του και στα δυο ρουθούνια του, έβαζε κομμένο καπνό, από τα δικά του χωράφια. Καρτερικά περίμενε το φτέρνισμα, το οποίο πάντα ερχόταν. Έλεγε, ότι αυτό το φτέρνισμα του καθάριζε «τα σωθικά».

Πριν το 1940 θυμάμαι όλοι οι άνδρες είχαν ένα σακούλι με κομμένο καπνό. Άλλοι τον καπνό τον τυλίγανε σε ένα μεγάλο καπνόφυλλο και άλλοι σε ειδικό χαρτί. Μερικοί ότι βρίσκανε. Το τσιγάρο τους το άναβαν με το «Τσακουμάκι» (τσακμακόπετρα και φιτίλι). Ο καπνός (το φυτό) και το κάπνισμα έχουν και αυτά την ιστορία τους. Είναι και ήταν ένα καλό έσοδο, για το Κράτος και με τις συνέπειες, στην υγεία μας. Όλα τα νέα παιδιά και ιδιαίτερα οι απελευθερωμένες κυρίες, τρία πράγματα δεν μπορούν να αποχωρισθούν. Το κινητό τους. Βλέπετε το καμάρι μας. Το βυζανιάρικο τη Χριστίνα από τα Σπάτα. Αυτό την πρόδωσε. Το φραπεδάκι τους. Το κρατούν σαν άλλοι χασοπότες. Και το τσιγαράκι τους. Οι οδηγοί καπνισταί αδύνατο να οδηγήσουν χωρίς τσιγάρο.

Η ωραία αυτή συνήθεια του τσιγάρου, ασφαλώς δεν είναι καινούρια. Αρρώστια μεγάλη. Αλκοολίκι αγιάτρευτο.

Όπως φαίνεται αυτή «η ωραία συνήθεια» θα βρισκόταν σε έξαρση, επί των ημερών του Βασιλέως Όθωνα και της Αμαλίας. Ποιός ξέρει τι «ντουμάνιασμα» γινόταν, που αναγκάστηκε ο Όθωνας να βγάλει το πιο κάτω ΔΙΑΤΑΓΜΑ, το οποίο ανταυτού το υπογράφει η Αμαλία:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ.

ΔΙΑΤΑΓΜΑ

Περί απαγορεύσεως του καπνίζειν εντός των δημοσίων γραφείων και καταστημάτων

ΟΘΩΝ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΒΑΣΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Θέλοντες να προλάβωμεν όσον ένεστι τα εξ ενδεχομένων πυρκαγιών δυστυχήματα, επί τη προτάσει του Ημετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού, απεφασίσαμεν και διατάττομεν.

Α’ Απαγορεύεται η χρήσις του καπνίζειν είτε δια καπνοσυρίγκων (τσιμπουκιών), είτε δια σιγάρων εις πάντας εν γένει τους υπαλλήλους και υπηρέτας του Κράτους, εντός των δημοσίων γραφείων και καταστημάτων.

Β’ Η απαγόρευσις αυτή επεκτείνεται και εις πάντα άλλον προσερχόμενον εις τα ειρημένα καταστήματα και γραφεία χάριν υποθέσεως ή άλλης τίνος αιτίας.

Γ’ Ο Ημέτερος επί των Εσωτερικών Υπουργός θέλει δημοσιεύσει και εκτελέσει το παρόν Διάταγμα.

Εν Αθήναις την 31 Ιουλίου 1856,

Εν ονόματι του Βασιλέως

Η Βασίλισσα

ΑΜΑΛΙΑ

Υ.Γ. Μωρέ στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

Γεώργιος Α. Πούλιος
Επίτιμος Δικηγόρος
Δημοσιογράφος Ενώσεως Κυκλαδικού Τύπου