Τόσο ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ, ο πατέρας της ιστορίας (Ερατώ 5 ΙΙβ σελ. 482) όσο και ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (Αριστείδης 5 σελ. 597) μας λένε, ότι οι Πέρσες μετά τη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.) μπήκαν στα πλοία τους με προορισμό το Φάληρο.

Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ με τους Μαραθωνομάχους του, αμέσως με τα πόδια ξεκίνησαν για την Αθήνα και πρώτα έφθασαν και στρατοπέδευσαν, στο ΚΥΝΟΣΑΡΓΟΥΣ (Ν. Κόσμος - Ακαδημία του Αντισθένη).

Τα βαρβαρικά πλοία όταν τους είδαν σταμάτησαν (ΑΚΕΚΩΧΕΥΣΑΝ).

Ο Δάτις, ναύαρχος των Περσών δεν τόλμησε να κάνει απόβαση, επέστρεψε στην Ασία (απέπλεεν οπίσω εις την Ασίην) (ΗΡΟΔΟΤΟΣ 6 ΙΙ6. Πλούταρχος Αριστείδης 5.5. σελ. 597.

Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ αυτή των Περσών εξόργισε τον ΔΑΡΕΙΟ και άρχισε να σκέπτεται νέα επίθεση κατά της Ελλάδος που στην ουσία ήταν κατά της ΕΥΡΩΠΗΣ. Πεθαίνοντας ο Δαρείος τον διεδέχθη ο γιος του ο ΞΕΡΞΗΣ. Ο Δαρείος είχε βάλει ένα στρατιώτη κάθε πρωί να του λέγει «δέσποτα ενθυμού τους Αθηναίους» (ΗΡΟΔΟΤΟΣ Τερψιχόρη σελ. 429).

Στον Ξέρξη οι άσπονδοι εχθροί μας, οι Εβραίοι, είχαν καταφέρει Πρωθυπουργό της Περσίας να κάνουν ένα Εβραίο, ονόματι ΜΑΡΔΟΧΑΙΟ και το χειρότερο στο κρεβάτι του Ξέρξη να ρίξουν μια πανέμορφη, μια καλλονή Εβραία, ονόματι Αισθήρ η οποία τον έκανε υποχείριό της. Αυτοί οι δύο συνεχώς παρακινούσαν τον Ξέρξη να πραγματοποιήσει την εκστρατεία του κατά των Ελλήνων.

Το όνομα αυτής της ΑΙΣΘΗΡ το βρίσκουμε μεταξύ των Προφητών, στην Παλαιά Διαθήκη και πηγαίνετε να διαβάσετε τα σεξουαλικά της κατορθώματα και την αιχμαλωσία του Ξέρξη. Ο Ξέρξης άρχισε τεράστιες πολεμικές προετοιμασίες. Μάζεψε όλα τα ΠΕΡΙΤΡΙΜΜΑΤΑ της Αυτοκρατορίας του και ξεκίνησε εναντίον της ΕΛΛΑΔΟΣ. Ο Θεμιστοκλής εγκαίρως είχε συλλάβει τις σκέψεις των Περσών. Συνεχώς τον απασχολούσαν οι προετοιμασίες των Περσών. Πάντα περίμενε μια νέα εκστρατεία. Επιθυμία του ήταν να κάνει τους Αθηναίους ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ - (ΘΑΛΑΣΣΙΟΥΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ - ΗΡΟΔΟΤΟΣ - Πολυμνία (144 σελ. 548)

ΕΠΙΝΕΙΟ των Αθηνών την εποχή του Θεμιστοκλέους ήταν το ΦΑΛΗΡΟ (πιθανόν το τέρμα της Λ. Συγγρού. (Παυσανίας. ΑΤΤΙΚΑ σελ. 7 σημ. 4).

Όταν ο Θεμιστοκλής ανακηρύχθηκε ΑΡΧΩΝ, επίνειο των Αθηνών έκανε τον Πειραιά με τρία (3) λιμάνια.

1ον. Το κεντρικό λιμάνι (τον Κάνθαρο), κοντά στην Σχολή Δοκίμων.

2ον. Τη Ζέα (Πασαλιμάνι)

3ον. Τη Μουνυχία (Μικρολίμανο)

ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΚΤΗ ΞΑΒΕΡΙΟΥ (μεταξύ ΟΛΠ και Σχολ. Δοκίμων) έκανε Ναύσταθμο (ανεφοδιασμό πλοίων - επισκευές). Στο χώρο αυτό βρέθηκαν αρχαία λείψανα (Παυσανίας ΑΤΤΙΚΑ σελ. 8 σημ. 6).

Ο Ξαβέριος ήταν Ιταλός και σε αυτή την ακτή άνοιξε μια ταβέρνα το 1878 (ΗΛΙΟΣ τομ. ΙΗ σελ. 145. Βλ.χάρτη Πειραιά).

Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ έκανε πάρα πολλά έργα στον Περαιά. Δικαίως ονομάσθηκε ¨Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ”. (ΗΛΙΟΣ τομ. ΙΗ σελ. 139). Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ τους Αθηναίους ήθελε να τους κάνει ναυτικούς. (ΘΑΛΑΣΣΙΟΥΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ).

Για να πραγματοποιήσει το όνειρό του αυτό εκμεταλλεύτηκε δύο (2) γεγονότα.

Την εποχή του Θεμιστοκλέους η ΑΙΓΙΝΑ και η ΑΘΗΝΑ ήταν δυο (2) Μεγάλα Κράτη - Πόλεις ναυτικά. Είχαν μεγάλο ανταγωνισμό και μίσος ΑΣΒΕΣΤΟ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ κάθε πέντε (5) χρόνια εορτάζανε στο Σούνιο μια γιορτή την ΠΕΝΤΕΤΗΡΙΔΑ. (Ηρόδοτος - Ερατώ σελ. 469 και 87). Το έτος 488 π.Χ. οι Αιγινήτες κατά τρόπο πειρατικό, πήγαν στο ΣΟΥΝΙΟ και κατέλαβαν ΤΗΝ ΘΕΩΡΟ ΝΑΥ γεμάτη άνδρες.

Ήταν η αφρόκρεμα των Αθηναίων τους οποίους ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΑΝΕ. Σε απάντηση οι Αθηναίοι με 70 τριήρεις εκστράτευσαν   εναντίον των Αιγινητών και τους διαλύσανε. Όμως οι Αιγινήτες κυριεύσανε τέσσαρις (4) αυτάνδρους τριήρεις των Αθηναίων. Αυτό ήταν το ένα γεγονός. (Ηρόδοτος - Ερατώ 471 και 93).

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ:

Στη Λαυρεωτική υπάρχει το χωριό Άγιος Κωνσταντίνος. Πριν μερικές 10ετίες λεγόταν ΚΑΜΑΡΙΖΑ και στην αρχαιότητα ΜΑΡΩΝΕΙΑ. ΜΑΡΩΝΕΙΑ υπάρχει και στην Κομοτηνή. Πήρε το όνομα από τον ήρωα Μάρωνα, ο οποίος πολέμησε στις Θερμοπύλες με τον Λεωνίδα.

Στην περιοχή αυτή όπως ξέρετε υπάρχουν μεταλλεία χρυσού και αργύρου.

Στην εποχή του Θεμιστοκλέους, μετά τις εχθροπαξίες με τους Αιγινήτες, (483 π.Χ.) τα μεταλλεία έδωσαν μεγάλες ποσότητες αργύρου. Από τον άργυρο οι Αθηναίοι αποκομίσανε μεγάλα κέρδη.

Το γεγονός αυτό βρήκε την ευκαιρία ο Θεμιστοκλής και το εκμεταλλεύθηκε. Στους Αθηναίους πρότεινε τα κέρδη αυτά να μη τα κρατήσουν για λογαριασμό τους, να τα διαθέσουν υπέρ της πόλεως. Οι Αθηναίοι ήθελαν τα χρήματα. Δεν ήταν καλόπιστοι αλλά ούτε και αφελείς.

Άλλωστε το μυαλό τους δεν πήγαινε ότι θα ξαναέλθουν οι Πέρσες. Οπωσδήποτε φοβόντουσαν τους Αιγινήτες. Ο Θεμιστοκλής δεν τους έδινε πολλές εξηγήσεις.

Δεν τους προσδιόρισε το σκοπό τι θα τα κάνει. Εάν τους έλεγε για τους Πέρσες, δεν θα συμφωνούσαν. Δεν έπρεπε να αναφέρει τους Πέρσες, διότι οι Πέρσες θα το μάθαιναν και θα επισπεύδανε τις προετοιμασίες τους. Οι Αθηναίοι είχαν άμεση Δημοκρατία.

ΙΣΧΥΕ “ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ” Τον Αθηναίο ήταν πολύ δύσκολο να τον εξαπατήσεις. Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ δεν απεκάλυψε τις σκέψεις του στους Αθηναίους. Έπρεπε όμως κάτι να τους πει. Έπρεπε να τους πει τι θα τα κάνει.

ΚΑΤΩ από αυτή την πίεση, στους Αθηναίους είπε ότι θέλει να φτιάξει πλοία προκειμένου να αντιμετωπίσει την εχθρότητα και επιθετικότητα των ΑΙΓΙΝΗΤΩΝ.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ αυτή του Θεμιστοκλέους όχι μόνο έγινε δεκτή, αλλά ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΘΗΚΕ και προσέλαβε ισχύ και δύναμη ΝΟΜΟΥ και έμεινε στην ιστορία: Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΠΕΡΙ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ. Οι Αθηναίοι τον νόμο αυτόν τον ετήρησαν. Τα εισοδήματα από τα κέρδη των μεταλλείων μετατραπήκανε σε 200 τριήρεις.

Οι τριήρεις είναι αυτές, με τις οποίες οι Αθηναίοι κατεναυμάχησαν τους Πέρσες στην Σαλαμίνα το 480 π.Χ. Συνέβαλαν και οι εταίρες της Κορίνθου. Οι μόνες Ελληνίδες είναι οι Κορίνθιες γυναίκες που προσευχήθηκαν στη Θεά (προφανώς) την Αφροδίτη να δημιουργήσει έρωτα στους άνδρες, στη μάχη κατά των βαρβάρων (Πλούταρχος - Ηθικά τομ. 22 σελ. 235).

ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ συνεχώς ετοιμάζονται.

Ο Θεμιστοκλής έπρεπε να βιασθεί. Οι αντίπαλοι του συνεχώς τον ελέγχουν και πρώτος ο Αριστείδης. Έχει πολλά προβλήματα. Έπρεπε να πείσει τον Δήμο ότι τα χρήματα, τα Δημόσια Χρήματα, δεν διατρέχουν κίνδυνο να χαθούν. Ανέλαβε προσωπικά την παρακολούθηση των τριηρών.

Την κατασκευή την ανάθεσε σε πλούσιους Αθηναίους που σε καμιά περίπτωση δεν κινδυνεύανε τα χρήματα να τα καταχραστούν. Κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να πείσει τους Αθηναίους ότι οι τριήρεις έπρεπε να κατασκευασθούν και ότι τα χρήματα δεν θα εδαπανώντο εις μάτην. Όλα αυτά τον υποχρέωσαν καθημερινά να παρακολουθεί τα πάντα και τους πάντες.

Έτσι μέσα σε δύο (2) χρόνια οι ναυπηγοί της Αθήνας “ΟΙ ΝΑΥΚΑΡΙΟΙ” ναυπηγήσανε το ενδοξότερο στόλο της ανθρωπότητας (483-481 π.Χ.).

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ: ΧΑΡΙΣ σε αυτό το ΝΟΜΟ του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ, τον οποίο ψήφισαν οι Αθηναίοι και ναυπηγηθήκανε οι 200 τριήρεις, οι Αθηναίοι το 480 π.Χ. αντιμετώπισαν τον Ασιάτη βάρβαρο στη Σαλαμίνα και τον κατεναυμάχησαν.

Η νίκη αυτή του Θεμιστοκλέους προετοίμασε το δρόμο του Περικλή και έριξε το σπόρο για να φυτρώσει το μυρωδάτο λουλούδι του ΧΡΥΣΟΥ ΑΙΩΝΑ.

Η ΕΛΛΑΣ την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της την οφείλει στον ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ. Η Ελλάδα και όλη η Ευρώπη θα είχαμε γίνει Χομεϊνήδες. Για 20 χρόνια μαζεύανε ξύλα για θέρμανση από τα ναυαγημένα καράβια των Περσών (Ηρόδοτος - Ουρανία σελ. 619 και 96).

Την εποχή εκείνη ουδέποτε ο Θεμιστοκλής θα μπορούσε να φαντασθεί ότι μια μέρα ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ θα κατέφευγε ΙΚΕΤΗΣ, στον Ασιάτη Βασιλέα και ότι θα γινόταν ΑΥΤΟΧΕΙΡ τερματίζοντας τη ζωή του, στα Ασιατικά πεδία, νοσταλγώντας το Φαληρικό όρμο και το ηλιοβασίλεμα της Σαλαμίνας.

Όταν έφθασε στην Περσία, στον Αρταξέρξη, γιο του Ξέρξη και εγγονό του Δαρείου έστειλε αυτό το γράμμα και του έγραψε. (ΗΛΙΟΣ τομ Ι σελ. 391 και Πλούταρχος σελ. 260). Φθάνω προς σε εγώ ο Θεμιστοκλής, ο οποίος διέπραξα, έναντι της οικογενείας σου τα περισσότερα μεν από όλους τους Έλληνες κακά, όταν ο πατήρ σου επελθών εναντίον μου με ηνάγκασε να αμυνθώ, αλλά και πολύ περισσότερα αγαθά, όταν εγώ μεν ήμουν ασφαλισμένος, εκείνος δε πάλιν εκινδύνευσεν εις την αποχώρησίν του. Εις εμέ λοιπόν οφείλεται η ενέργεια και τώρα ευρίσκομαι πλησίον σου δυνάμενος να πράξω πολλά καλά δια σε και καταδιωκόμενος από τους Έλληνες, δια την προς σε φιλίαν μου. Αν δε μου δώσεις καιρόν ενός έτους θα σου φανερώσω εγώ ο ίδιος, αυτά δια τα οποία ήλθα. (Πλούταρχος 264).

 

 

Ο Θεμιστοκλής

Ο Μεγάλος αυτός Αθηναίος, Πολιτικός, Στρατηγός και Ναύαρχος ΘΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ: Που οι σημερινοί Ναύαρχοί μας τα γαλόνια τους τα οφείλουν, στο Θεμιστοκλή. ΑΥΤΟΣ που έκανε την Αθήνα Ναυτική ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ.

Ο νικητής της Σαλαμίνας και γνωστός για τα τεχνάσματά του, πέθανε στην Μαγνησία της Μ. Ασίας εξόριστος λόγω συκοφαντιών, από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ουσιαστικά αυτοκτόνησε, όταν ο Πέρσης Βασιλιάς τον πίεσε να προδώσει την ΕΛΛΑΔΑ. ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ να γίνει ένας νέος ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ.

Μετά τον θάνατό του οι Αθηναίοι αναγνωρίσανε το λάθος τους. Μεταφέρανε τη σορό του στην Αθήνα, στην οποία τόσα καλά έκανε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ο ΤΑΦΟΣ του πιθανολογείται ότι είναι πίσω από τη Σχολή Δοκίμων. Εκεί υπάρχει μια κολώνα δωρικού ρυθμού. (ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ - Αττικά σελ. 8. σημ. 8).

Ο ΤΡΟΠΟΣ που πέθανε ο Θεμιστοκλής θα μας θυμίζει πάντοτε το πιο μεγάλο ελάττωμα της φυλής μας, τη ΔΙΧΟΝΟΙΑ.