Η Δημοκρατία μεταξύ άλλων επέβαλε ανέκαθεν τη σωστή και έγκαιρη ενημέρωση των πολιτών για θέματα που τους αφορούν και επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητά τους. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως θεσμός υπερασπίζεται την ενημέρωση και την δημοκρατία σε τοπικό επίπεδο.

Στο Μαρτίνο παρατηρείται ένας παραγκωνισμός των Μαρτιναίων και της άποψής τους πάνω σε τοπικά θέματα, καθώς δεν ζητείται η γνώμη τους για ουσιαστικές αλλαγές που συμβαίνουν στο Μαρτίνο και επηρεάζουν τον τρόπο ζωής τους.

Η αντιπολίτευση στο Δήμο Οπουντίων χαρακτηρίζεται από μια τρομερή χαλαρότητα. Μας δίνει την εντύπωση ότι είναι τυφλή και δεν βλέπει.

Αυτό τον καιρό έχουμε έργα ανάπλασης σε δύο κεντρικές πλατείες στο Μαρτίνο. Δεν έχουμε καμιά ενημέρωση από τον Δήμο έστω και μια πινακίδα με τα στοιχειώδη:

ΕΡΓΟ, ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ, Η ΠΙΣΤΩΣΗ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ, ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ κ.λ.π.

Μόνο θετική γνώμη θα είχα για την ανάπλαση, αξιοποίηση και ανάδειξη του χώρου της πλατείας στο Μνημείο Πεσόντων. Η απρόσωπη πλατεία όπου κυριαρχούσαν οι πλάκες και το τσιμέντο και κάθε είδους δομικά υλικά έφυγαν, ξηλώθηκαν και η ανάπλασή της έφερε τσιμέντο, πολύ τσιμέντο και ένα εξαιρετικό αισθητικά αποτέλεσμα με την κατασκευή δύο βάθρων, ένα για το μνημείο των Ηρώων και ένα από ότι ακούγεται για τον ήρωα της μάχης του Μαρτίνου “ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ’’ σε αυτή την μικρή πλατεία. Για την προτομή - άγαλμα του Μαυροβουνιώτη δεν είχαμε πλατείες;

Κακοποίηση της πλατείας με τις αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις του Δημάρχου, με αποτέλεσμα οι δημόσιοι χώροι να υστερούν και να είναι αφιλόξενοι στους κατοίκους. Οι πλατείες κ. Δήμαρχε έχουν προορισμό την υπαίθρια κοινωνική ζωή, την αναψυχή και την ανάπαυση για όλες τις ηλικίες. Η ανάπλαση της πλατείας θα έπρεπε να είναι το νέο καταφύγιο των Μαρτιναίων που θα αναζητούσε δροσιά και πράσινο. Μια φιλόξενη και λειτουργική πλατεία. Αντίθετα εσύ προωθείς την αποξένωση και την αλλοτρίωση.

Και επειδή τελευταία πολύ μου βγαίνει το τραγούδι στο κείμενο, αφιερώνω εξαιρετικά στην τοπική εξουσία του Μαρτίνου το παρακάτω τραγούδι σε στίχους Ν. Γκάτσου και μουσική Μ. Χατζιδάκι:

 

“Εκεί που φύτρωνε φησκούνι

κι άγρια μέντα

κι έβγαζε η γη το πρώτο της

κυκλάμινο,

τώρα χωριάτες παζαρεύουν

τα τσιμέντα

και τα πουλιά πέφτουν νεκρά

 στην υψικάμινο’’.

Αριστείδης Κ. Κούρος