“Ανάθεμα και κατάρα στους κλέφτες του δημόσιου βίου...κρεμάλα στους πολιτικούς.... να πάνε φυλακή τα λαμόγια... κάθαρση τώρα...είναι μερικές από τις κραυγές των αγανακτισμένων ελλήνων για την κρίση. Κρίση που δείχνει αξεπέραστη όσα και να μας δανείσουν.. κρίση που δεν είναι μονο λογιστική, κρίση που...δεν αποτυπώνεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη,αλλά είναι κρίση βαθύτατη και ριζωμένη πια στις ζωές όλων μας.

Είναι κρίση αξιών, νοοτροπίας και ήθους.

Είμαι ένας πολίτης που ζω και εργάζομαι στη χωρα αυτή και θεωρώ τον εαυτό μου μοναδικό και αναντικατάστατο, σπάνιο είδος της ανθρώπινης αλυσιδας που όλοι πρέπει να φροντίζουν για μένα γιατί ...έχουμε δημοκρατία.

Γείτονα, συμπολίτη, συνάνθρωπε μπορεί να μην καταχράστηκα δημόσιο χρήμα, μπορεί να μην έγινα πολιτικός, μπορει να μην έχτισα βιλες, μπορεί να μην έκανα χλιδάτους γάμους στο εξωτερικό, μπορεί να μη μπήκα σε κότερο ποτέ μου, αλλά σε έκλεψα και εγώ και θα σε κλέβω συνέχεια και καθημερινά γιατί είμαι συμφεροντολογος, ατομιστής, νάρκισσος, ασυνεπής που δεν ξέρω τι θα πει αυτοκριτική και πάντα μου φταίνε οι άλλοι.

Σου έκλεψα την ησυχία σου, όταν για να επιδειχτώ στη γειτονιά πέρασα από το σπίτι σου με διαπασών τη μουσική και την εξάτμιση να μουγκρίζει.

Σου έκλεψα τη γαλήνη σου, όταν προσπάθησες να περάσεις τη διάβαση πεζων και εγώ έστεκα αγέρωχος πάνω της με το 36 άτοκων δόσεων αυτοκινητό μου.

Σου έκλεψα τη θέση πάρκινγκ βάζοντας οριζόντια τη μηχανή μου γιατί στη γειτονιά υπάρχω μονο εγώ και η γυναίκα μου πρέπει να παρκάρει χωρις να δυσκολευτεί όταν ερθει απ’ τη δουλεια.

Σου έκλεψα τη ουρά στο σούπερ μαρκετ,γιατί βιαζόμουν.

Σου ζήτησα 120 ευρω για να σου βάλω ένα αιρ κοντίσιον χωρις να σου κόψω απόδειξη.

Σου πήρα 100 ευρω την ημέρα για ένα δωμάτιο το χειμώνα σε χωριό της ελληνικής υπαίθρου γιατί μια καντηλήθρα σου την παρουσίασα για τζάκι.

Μου πλήρωσες 4 ευρω τον καφέ και 6 ευρώ τη χωριάτικη και 10 ευρώ το ποτό γιατί όλοι τόσο τα εχουν.

Εκμεταλλεύτηκα την πετρελαϊκή κρίση και χωρίς καθυστέρηση σου ανέβασα την τιμή στα καύσιμα αισχροκερδώντας εις βάρος σου, ενώ ξέχασα να τις κατεβάσω τις τιμές, όταν πέρασε η κρίση.

Σου στέρησα τα δελτία κοινωνικού τουρισμού γιατί μπορώ να αποκρύπτω εισοδήματα και να εμφανίζομαι ως δικαιούχος.

Πήρα επιδόματα και επιδοτήσεις με πλασματικά στοιχεία και τώρα φωνάζω να φέρουν πίσω τα κλεμένα

Σήκωσα κομματικες σημαίες, ένιωθα δέος όταν με κέρναγε και με χαιρετούσε ο βουλευτής στο καφενείο, ψήφιζα για ιδιοτελείς σκοπούς, ξερογλυφόμουν στα πολιτικά γραφεία για να έχω έναν άνθρωπο για τις δουλειές μου και τώρα απαιτώ να πάει φυλακή.

Έδωσα φακελάκι σε γιατρό για να σε παρακάμψω στη λίστα και να σωθώ εις βάρος σου.

Λάδωσα το μηχανικό της πολεοδομίας και τον δασικό υπάλληλο να κάνουν τα στραβά μάτια μέχρι να σηκώσω το αυθαίρετο σε δασική έκταση και μετά πήγα στο Σύνταγμα σε καντηλοφορία να κλάψω για τα δαση που κάηκαν.

Έψαξα και βρήκα γνωστό στην εφορία να γλιτώσω το πρόστιμο που μου επιβλήθηκε για φορολογικές παραβάσεις και μετά παραπονέθηκα για τη διαπλοκή.

Προειδοποίησα με φωτεινό σινιάλο παραβάτες οδηγους για ύπαρξη τροχονομικού μπλόκου και μετά διαμαρτυρήθηκα, όταν έγινε κάποιο ατύχημα εξ αιτίας της μεγάλης ταχύτητας, γιατί η τροχαία δεν τους γράφεί.

Πέταξα το άδειο πακέτο τσιγάρων απ’ το αυτοκίνητο και μετά θύμωσα για την αμέλεια των αρχών να καθαρίσουν τα φρεάτια και να πλημμυρίσει η γειτονιά μου.

Σε εμπόδισα να περπατήσεις ελεύθερα στο πεζοδρόμιο γιατί άφησα το αυτοκίνητο, μιας και πετάχτηκα για δυό λεπτά σε μια δουλειά.

Τα έβαλα με τους αλλοδαπούς που μολύνουν την χώρα μου, ενώ τους εκμεταλλεύτηκα για φτηνή και ανασφάλιστη εργασία

Έβγαλα το σκύλο βόλτα δηλώνοντας τη ζωοφιλία μου αλλα ξεχνάω να μαζέψω τα περιττώματά του υπονομεύοντας την υγεία σου .

Εμπιστεύτηκα τους δημοσιογράφους, τους θεώρησα αυθεντίες, τους άφησα να με καθοδηγήσουν...με μπέρδεψαν, με αλλοτρίωσαν.

Μου είπανε πως οι γερμανοί συντάκτες του Spiegel είναι ανθέλληνες, ενώ είδα την ιδια μέρα οπαδούς των δυο μεγάλων ομάδων να μη σέβονται την ανάκρουση του εθνικού ύμνου.

Μου είπανε πως ξένοι ετοιμάζονται να αγοράσουν τα νησιά μας και είδα έλληνες να καταπατούν την ακτογραμμή φτιάχοντας ιδιωτικά λιμάνια και να μου ζητούν χρήματα ώστε να μου επιτρέψουν το μπάνιο.

Μου είπανε πως τα στάδια των ολυμπιακών αγώνων φτιάχτηκαν για μένα και θα μείνουν σε μένα και είδα να δίνονται στην οικονομική ελίτ και στις αθλητικές εταιρίες.

Μου είπανε πως ο διαγωνισμός τραγουδιού της eurovision είναι εθνική υπόθεση, ενώ είδα πως είναι ένας θίασος που τρέφει το life style με χρήματα φορολογουμένων.

Μου είπανε πως η επένδυση του χρηματιστηρίου έχει εγγυημένες αποδόσεις και οι προβλέψεις είναι αισιόδοξες και είδα μια καλοστημένη κομπίνα με την ομηρία χιλιάδων μικρο-επενδυτών.

Μου είιπανε πως μετά τις κραυγές των ζωντανών συνδέσεων ύστερα από μεγάλες τραγωδίες και καταστροφές το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο και ότι θα παρακολουθούν την υπόθεση και είδα να την συγκαλύπτουν και να την ξεχνούν (ναυάγιο Σαμίνα, σεισμοί, πυρκαγιές, χρηματιστήριο).

Μου είπανε πως οι δημοσιογράφοι είναι οι ελεγκτές της εξουσιας και προστάτες των αδυνάτων και είδα να γίνονται εκδότες, κομιστές και διαπλεκόμενοι με το κεφάλαιο και τη εξουσία.

Μπερδεύομαι ρε γαμώτο δυσκολεύομαι να καταλάβω.Η σύγχυση μεγάλη...!

Ενώ ήξερα πως τα τανκς που κατέβηκαν στους δρομους και κατέλυσαν τη δημοκρατία, αυτό ζημίωσε τη χώρα μου, είδα πως οι αγρότες μπορουν να κλείνουν τους δρόμους, οι λιμενεργάτες τα λιμάνια γιατί τα αιτήματα των συντεχνιών είναι πιο πάνω απ’ τα δικά μου δικαιώματα.

Ενώ ήξερα πως η αριστερά είναι προοδευτικό κίνημα, είδα ότι αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε μεταρρύθμιση.

Ενώ ηξερα πως η δεξιά είναι πατριωτικό κόμμα, είδα να σαμποτάρει τους θεσμούς και να διαβρώνει τις αξίες και το νόμιμο να γίνεται ηθικό.

Ενώ ήξερα πως σοσιαλισμός είναι αναδιανομή εισοδήματος και κοινωνική δικαιοσύνη, είδα πλουτισμό ημετέρων, σκάνδαλα και κοινωνική ανισότητα.

Ενώ ήξερα πως ο εθνικιστής θεωρεί την πατρίδα του υπεράνω ολων, είδα να φοράει τη ναζιστική μπότα και τον αγκυλωτο σταυρό που το 1941 εισέβαλε στη πατρίδα του και σκότωσε χιλιάδες έλληνες.

Ενώ ήξερα πως ο αναρχικός είναι φορέας επαναστατικών ιδεών και εναντιώνεται στο σύστημα, είδα να πηγαίνει στις καταλήψεις με ταξί, να ντύνεται με γνωστές φίρμες πολυεθνικών και να επικαλείται το ίδιο το σύστημα που θέλει να ανατρέψει.

Ενώ ήξερα πως ο συνδικαλιστής είναι προαγωγός των δικαιωμάτων των εργαζομένων και άκαμπτος υπερασπιστής, είδα να γίνεται βουλευτής και να διαπλέκεται στα γρανάζια της εργοδοσίας.

Ενώ ήξερα πως τα κόμματα είναι στυλοβάτες της δημοκρατίας, είδα να αυθαιρετούν, να εμφανίζονται ως συμμορίες και να καπηλεύονται τους θεσμούς.

Και τότε έχασα τελείως τον έλεγχο..

Ενώ ήξερα πώς είναι να φέρεσαι σαν πολίτης και σανάνθρωπος έχοντας υποχρεώσεις και δικαιώματα, προτίμησα να φερθώ σαν καταναλωτής και χουλιγκάνος.

Ενώ οι καλύτεροί μου φίλοι είναι παναθηναϊκοί, πήγα στο Καραϊσκάκη να τους βρίσω τη μάνα και να τους πετάξω φωτοβολίδες, γιατί η χαρά της νίκης είναι μόνο δικό μου προνόμιο.

Ενώ έλεγα πως οι πολιτικοί είναι εντολοδόχοι ξένων συμφερόντων και υπηρετούν οικονομικούς παράγοντες, με φανατισμό τους υποστήριζα στις εκλογές δίνοντάς τους μια ακόμη ευκαιρία—και κάπως έτσι έφτασα να ζω το ψέμα μου συμπολίτες...

Επιδόθηκα σε ασταμάτητη κατανάλωση προκειμένου να βρω ταυτότητα

Υποτίμησα τη σημασία της παιδείας και των αξιών και προτίμησα να μιμηθώ το life style της τηλεορασης.

Ταύτισα την ευτυχια με το τριημερο στην Αράχοβα και το 4X4 τζιπ.

Η αυταπάτη της παντοδυναμίας μου ενισχύθηκε με την πιστωτική καρτα, μπορούσα να αποκτήσω περισσότερα από όσα δικαιούμαι.

Χωρίς εγκράτεια ζήτησα να δανειστώ για να απολαύσω αγαθα που έβλεπα να απολαμβάνουν οι πλούσιοι και ήθελα να τους μοιάσω.

Εγκατέλειψα το χωριό μου για να γίνω υπάλληλος των 700 ευρω.

Άφησα την ποιότητα ζωής στην ύπαιθρο για να ζήσω σε ένα δυαράκι στη Κυψέλη.

Περιφρόνησα τα πανηγύρια στην επαρχία, γιατί στα μπουζούκια πια γίνεται η επίδειξη και το νυφοπάζαρο.

Ένιωθα σπουδαίος αν τη Δευτέρα το πρωί μιλούσα στη δουλειά μου για το διήμερο που πέρασα στα χιόνια ή την κρεπαλη στα μπουζούκια.

Χρεοκόπησα νεοέλληνα...γιατί πια δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι λάθος,τι είναι δίκαιο και τι άδικο.

ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ..Δε θα λυτρωθώ απ’ τα spreads ούτε απ’ τους οίκους αξιολόγησης..

Για να σηκωθώ ξαναχρειάζεται περισυλλογή, συγκέντρωση και αυτοκριτική, χρειάζεται εσωτερική επανάσταση.

Ηρθε ο καιρός να αλλάξω ,γιατι αν δε το κάνω, η νέα γενιά από λαμόγια παραμονεύει να πάρει τη θεση των απερχομένων και το νέο κυμα σκανδάλων που θα ταράξει ξανά το σύστημα θα με βρει πάλι να σκούζω σα βικτωριανή παρθένα.. "κλείστε τους ολους φυλακη''!!"

Επιστολή αναγνώστη στο

https://troktiko.blogspot.com

 

Και λίγα λόγια από τον Πωλ Τόμσεν.

"Έχω πάει και ελέγξει σχεδόν 30 χώρες. Αυτά που βλέπω εδώ δεν τα είδα πουθενά!"

Πολ Τόμσεν,

Δανός Επικεφαλής Επιθεωρητής ΔΝΤ

Αυτά τα λόγια βγήκαν από το στόμα του δανού Πώλ Τόμσεν, ο οποίος είναι και επικεφαλής του κλιμακίου των ελεγκτών ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ που βρίσκονται αυτές τις μέρες στη χώρα μας.

Σύμφωνα με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, οι απαντήσεις των ελλήνων αξιωματούχων στις ερωτήσεις των ελεγκτών άφηναν τους τελευταίους άφωνους!

Για παράδειγμα:

Πριμ παραγωγικότητας

"Εδώ βλέπουμε ένα κονδύλι για πριμ παραγωγικότητας σε δημοσίους υπαλλήλους. Γιατί το πληρώσατε αφού οι στόχοι της αύξησης της παραγωγικότητας δεν επιτεύχθηκαν;» ρώτησαν.

Η απάντηση:

"Ξέρετε, δεν είναι ακριβώς έτσι, διότι η προσπάθεια που κατεβλήθη για την επιτυχία του στόχου ήταν πραγματικά αξιοσημείωτη..

Πόσοι απασχολούνται στο δημόσιο;

Η απάντηση:

"Τι ακριβώς εννοείτε; Γιατί έχουμε διαφορετικές κατηγορίες και διαφορετικές συμβάσεις εργασίας".

Ελεγκτές: "Εμείς απλώς θέλουμε τον αριθμό."

Έλληνες αξιωματούχοι:

"Για τον συνολικό αριθμό δεν είμαστε έτοιμοι, θα μαζέψουμε τα στοιχεία και σε επόμενη συνάντηση θα σας ενημερώσουμε!"

― Πόσους διεφθαρμένους υπαλλήλους έχετε πιάσει;

"Ξέρετε αυτά τα πράγματα άπτονται της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, οι δε διαδικασίες είναι χρονοβόρες και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε επακριβώς την εξέλιξη της κάθε υπόθεσης..."

Σ. Σ : Ο Πωλ Τόμσεν έχει ελέγξει χώρες όπως η Κολομβία, η Ουκρανία καθώς και αφρικανικές.

Την πρώτη μέρα τους έβγαλαν για μεσημεριανό (lunch) ο Υπουργός και ο κ.Υφυπουργός, σε παρακείμενο εστιατόριο και παρήγγειλαν και πλήρωσαν φαγητά αξίας 750 ευρώ (!) δηλαδή 150 ευρώ το άτομο.

Ζήτησε ο Υπουργός να προστεθούν και 50 ευρώ μπουρμπουάρ για τον σερβιτόρο και να σταλεί ο λογαριασμός στο Υπουργείο.

Από την επόμενη μέρα οι 3 ελεγκτές του ΔΝΤ αρνήθηκαν να πάνε για φαγητό με τον υπουργό και πήγαν μόνοι τους.

Σαράντα ευρώ και οι τρεις!