Όπως έχω ξαναγράφει γεννήθηκα, στη Μάρπησσα της Πάρου. Είναι πολύ ωραίο χωριό, παραδοσιακό και έχει την ωραιότερη ρομαντική ιστορία. Έχω γράψει γι’ αυτήν. Ίσως την γράψω, μια και μου τη ζητάνε.
Γράφει ο Παν. Γεωρ. Δημάκης
Υπεύθυνος Ιστορικού Αρχείου Δήμου Αμφικλείας-Ελατείας
Δοκίμιον προς διόρθωσιν
Ο αδόκητος θάνατος, η δολοφονία* του Οδυσσέως Ανδρούτσου τη νύκτα της 5ης προς 6ης Ιουνίου 1825 από ομάδα συμπατριωτών και συναγωνιστών του, που υπέκυψαν στα δολώματα της αδίστακτης ομάδας πολιτικών, κοτζαμπάσηδων και άλλων1 συνετάρ
αξε την μικρή πόλη των Αθηνών, που τον είχε τιμήσει ως Διοικητή αλλά και ως δίκαιο και προοδευτικό φρούραρχο, που έφερε στην πολύπαθη πόλη, ασφάλεια, δύο σχολεία, τ
υπογραφείο,Μουσείο Αρχαιοτήτων² κ.α. Αλλά ο Οδυσσέας, ο γυιός του Ανδρέα
Βερούση, εγγονός του Θανάση Βερούση, από τις Λιβανάτες, που τον είπαν Ανδρούτσο (Ανδρειωμένο) ο Φιλικός που μιλούσε ελληνικά, ιταλικά και αρβανίτικα, ο ηγέτης** και προστάτης των φτωχών, που σε μια στιγμή μοναδική ευτύχισε, να οδηγηθεί από το μυστηριώδες ρευστό που μεταφέρει τις αξίες χιλιετιών στο ελληνικό αίμα, να γίνει ο ιστορικός χορευτής του θανάτου, στο Χάνι της Γραβιάς, δίνοντας σκληρή απάντηση στους τούρκους για την τύχη που επεφύλαξαν στον υπαρχηγό του Αθανάση Διάκο στο Ζητούνι. Ο ίδιος ο Διάκος είχε ζητήσει χάρη από τους τούρκους, επτά ημερών ζωής «όσο να φτάσει ο Οδυσσεύς και ο Θανάσης Βάγιας» αλλά οι θηριώδεις τούρκοι του Ζητουνίου απέρριψαν το αίτημά του. Ο Διάκος τους απάντησε «Σκυλλιά κι αν με σουβλίσετε ένας Γραικός εχάθη. Ας είναι καλά ο Οδυσσεύς και ο καπετάν Νικήτας». Το αλάθητο έμφυτο επιλεκτικό, κριτήριο των Ελλήνων, ουδέποτε καθήρεσε τον Οδυσσέα, με το ομηρικό όνομα, που σημάδεψε την διαδρομή του, από την θέση του φυσικού ηγέτη, του αρχηγέτη, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες και τον τυχοδιωκτισμό των αντιπάλων του, που έβλεπαν πίσω του να συντάσσονται, οι κολλήγοι, οι παρακεντέδες και το πλήθος των αναξιοπαθούντων ελλήνων που περίμεναν καλύτερες μέρες.
Η δημιουργικότητα μιας κοινωνίας στο σύνολό της, στηρίζεται στην εφαρμογή των θεσμών και των Νόμων του συντάγματος, ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος.
Το σύνολο ιδεών και σκέψεων μιας δημιουργικής κοινωνίας συμβάλλουν στον προβληματισμό της για την ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών και στοχασμών στηριζόμενων συνολικά στο θεσμικό πλαίσιο του συντάγματος.
ΛΟΚΡΟΙ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ
πόστ-αναίοι καί Λίμ – θιαίοι
πόστ= κάτω καί Λίμ= Αλώνια
κάτω χωριό καί Άνω χωριό
Αρχίζουμε από την αρχαία Βουμελιταία που ήταν εγκατεστημένη στο παλιοχώρι με ακρόπολη επάνω στο λόφο και με επίκεντρο τον Ναό του Αγ. Γεωργίου που έχει οικοδομηθεί με δομικά υλικά από αρχαίο Ναό πιθανόν του Διονύσου. Ενώ η πόλη εκτείνετο και κάτω από τον Λόφο μέχρι την Παναγία (πρώην Ναός την Θεάς Δήμητρας) και ανατολικά μέχρι το αρχαίο ποτάμι της καναπίτσας.
- Κατά την τουρκοκρατία οι Μαρτιναίοι είχαν κάποια προνόμια από τους Τούρκους λόγω του ότι το Μαρτίνο ήταν ορεινό και δύσβατο και ήταν επικίνδυνη η πρόσβαση σε αυτό.
- Κάποιοι χωριανοί διηγούντο ότι Μαρτιναίοι είχαν σώσει το παιδί μιας Σουλτάνας και εκείνη τους έδωσε προνόμια.
- Το Μαρτίνο δεν υποτάχθηκε ποτέ στους Τούρκους ήτανε πάντα πολεμικό και για την φυσική τους κατάσταση οργάνωναν αγώνες, πετούσαν λιθάρι, πηδούσαν τέσσερα-πέντε μουλάρια στην σειρά, ήτανε τέτοιος λαός.
Ο Πρόεδρος των συνταξιούχων Μαρτίνου Λεωνίδας Γ. Νυδριώτης και το Δ.Σ. του Συλλόγου στο πλαίσιο της αξιοποιήσεως του ελεύθερου χρόνου και των ενδιαφερόντων των συνταξιούχων αφού έκαναν άρση του καμποτάζ στα πλοία κρουαζιέρας, πραγματοποίησαν την Κυριακή 16 Ιουνίου 2013 μια όμορφη ημερήσια κρουαζιέρα στην Σκιάθο.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πλήθος εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκαν στο Μαρτίνο πριν και κατά την διάρκεια του πανηγυριού.
Το Σάββατο 24 Αυγούστου 2013 έφυγε από κοντά μας η Ζαφείρα Στεφάνου, ένας δικός μας άνθρωπος. Ήταν η γυναίκα που χαιρόσουν να την βλέπεις, να την ακούς, αλλά κυρίως παραδειγματιζόσουν από το ήθος και την προσωπικότητα της.
- ΑΝΟΙΞΕ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ
- ΝΕΡΟ: ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ
- ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΑΠΟ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΠΟΥΝΤΙΩΝ ΕΤΟΥΣ 2010 ΓΙΑ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟ 2013
Ο Σύλλογός μας με ομόφωνη απόφαση έστειλε την παρακάτω επιστολή στους εμπλεκόμενους φορείς όχι σαν απειλή αλλά ελπίζοντας ότι θα την λάβουν σοβαρά υπόψην τους γιατί ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και δεν ευθύνεται το Μαρτίνο γι' αυτό.