Η ΑΠΛΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ
H απλή τέχνη του φόνου. Από τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ Την περασμένη Κυριακή διάβασα με καθυστέρηση το Γκιακ του Δημοσθένη Παπαμάρκου. Και καπάκι –επίσης καθυστερημένα– είδα το Act of Killing του Τζόσουα Οπενχάιμερ. Από άσχετες αφορμές και κουλτούρες, μιλούν, μεταξύ άλλων, για το ίδιο πράγμα: τη μέθη του θεσμισμένου φόνου. Και τον εθισμό του. Το Γκιακ (που σημαίνει αίμα στα αρβανίτικα), τρίτο βιβλίο ενός σοβαρού, χαμηλόφωνου ανθρώπου, είναι κατά την προσωπική μου γνώμη το σημαντικότερο ελληνικό λογοτέχνημα των τελευταίων χρόνων. Δεν είμαι ειδήμων, ούτε έχω διαβάσει οτιδήποτε κυκλοφορεί, αλλά ούτε οι ειδήμονες έγραψαν κάτι ουσιώδες γι’ αυτό το βιβλίο που έχει κάνει 16 εκδόσεις από στόμα σε στόμα, χωρίς να κολακεύει το μικροαστικό γούστο της μικρής εποχής μας. Είναι 8 σύντομα διηγήματα και μια παραλογή με άξονα Αρβανίτες από τα πέριξ της Λοκρίδας που πολέμησαν στον μικρασιατικό πόλεμο. Γραμμένα στο αρβανίτικο ιδίωμα, σε πρώτο πρόσωπο και όλα από άντρες, αδρά, λακωνικά και βαρύθυμα, ένα κέντημα μέτρου που ρεγουλάρει την ορμή του λόγου και τον κάνει να ηχεί σαν νερό που κυλάει ανάμεσα σε πέτρες, με μια σχεδόν θεατρική επισημότητα (σαν ο καθένας να στέκεται για λίγο στη σφενδόνη για να γυρέψει την κάθαρση μέσω της ομολογίας), δείχνουν πώς τα άγνωρα χωριατόπαιδα, στο πλαίσιο του «ιερού πολέμου», έκαναν σωρείες φόνων κι εγκλήματα αχρείαστα, που μετά ονομάστηκαν ηρωισμός, αλλά στη συνείδηση έμειναν ως ηδονική αποθηρίωση, μια γιορτή βίας και φόνου που το αίμα τη ζητάει ξανά. Όταν, κάτω από τη σημαία μιας θρησκείας ή ενός έθνους, ο φόνος παύει να είναι το ύστατο ταμπού και γίνεται πολεμική αρετή, ο άνθρωπος περνάει το όριό του διά παντός, αποχαλινώνεται, χτυπάει τυφλά και δεν επιστρέφει ουσιαστικά ποτέ στην κοινωνία. Παύει να τον χορταίνει ο πολιτισμός. Το αίμα θέλει κι άλλο αίμα. Κι ο πόλεμος, όντως, αποδεικνύεται ο πατέρας όλων μας. Ίδιας δύναμης και σοβαρότητας είναι το Act of killing (2012). To είδα στη λίστα του BBC με τις καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα – δεν λέω τίποτα καινούργιο, ναι, πρόκειται για αριστούργημα. Χωρίς καμία κορώνα, διδακτισμό ή αμφιταλάντευση, δείχνει την πεζότητα, σχεδόν τη γελοιότητα του Κακού, μέσα από τις σημερινές αφηγήσεις (πάλι σε πρώτο πρόσωπο) αρχηγών παραστρατιωτικών οργανώσεων που πρωτοστάτησαν στη δολοφονία τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου κομμουνιστών τα χρόνια 1965-66 στην Ινδονησία, προλειαίνοντας έτσι τον δρόμο για το διεφθαρμένο καθεστώς του Σουχάρτο. Ο πρωταγωνιστής, ο Ανουάρ, ένας φιγουρατζής γκάνγκστερ («Γκάνγκστερ σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος!» επαναλαμβάνει) που ξεκίνησε πουλώντας στη μαύρη αγορά εισιτήρια για χολιγουντιανά φιλμ και θεωρείται πια μορφή της παραστρατιωτικής ακροδεξιάς, μεταξύ αφέλειας και ζόφου αναπαριστά στην κάμερα το στυλ των 1.000 φόνων που διέπραξε (με σύρμα γύρω απ’ τον λαιμό οι περισσότεροι – «λερώνουν λιγότερο»), χορεύοντας τσα-τσα, κάνοντας νούμερα μιούζικαλ, επισκεπτόμενος συντρόφους εν όπλοις, που είναι σήμερα υπουργοί της κυβέρνησης και εκδότες των μεγαλύτερων εφημερίδων. Δεν δείχνει να βασανίζεται ιδιαιτέρως από τις Ερινύες. Μόνο όταν υποδύεται το θύμα σε μια σκηνή του υποτιθέμενου action movie που γυρίζουν με θέμα την εποχή εκείνη (ένα ξέμπαρκο κιτσάτο παστίς που χρησιμοποιείται ως πρόσχημα από τον Οπενχάιμερ για να ξεκλειδώσει τον αμέριμνο φονιά), ο Ανουάρ αναρωτιέται φωναχτά αν είναι σαδιστής και πιθανολογεί ότι μάλλον τα εγκλήματά του δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί καλά τα βράδια (αργότερα θα πει ότι τον καταδιώκουν τα ανοιχτά μάτια ενός συγκεκριμένου θύματος). Το Γκιακ και το Act of Killing λένε κάτι γνωστό, ήδη από τις πρώτες Σταυροφορίες, τους φόνους των Ινδιάνων στην Αμερική, τις γενοκτονίες στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και λοιπά και λοιπά: όταν, κάτω από τη σημαία μιας θρησκείας ή ενός έθνους, ο φόνος παύει να είναι το ύστατο ταμπού και γίνεται πολεμική αρετή, ο άνθρωπος περνάει το όριό του διά παντός, αποχαλινώνεται, χτυπάει τυφλά και δεν επιστρέφει ουσιαστικά ποτέ στην κοινωνία. Παύει να τον χορταίνει ο πολιτισμός. Το αίμα θέλει κι άλλο αίμα. Κι ο πόλεμος, όντως, αποδεικνύεται ο πατέρας όλων μας. Είτε θύτης είναι, είτε θύμα. Υπάρχουν πολλά έργα τέχνης που μιλούν γι’ αυτόν το φοβερό διασκελισμό. Είναι όμως σπουδαίο ότι δύο νέοι άνθρωποι συνομιλούν ξανά γι’ αυτό, σαν να μη διέσχισαν μια γενιά αυτοαναφορικής σαχλαμάρας – τη γενιά τους. Πηγή:www.lifo.gr
Οι φίλοι που καλύτερα να μην έχεις
Η φιλία είναι ένα δώρο που χαρίζεται απλόχερα και εξ’ορισμού προϋποθέτει αμοιβαία κατανόηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια Οι πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί που μας παρακινούν να εξελισσόμαστε, μας κάνουν να αναθεωρούμε τις απόψεις μας, τους ευγνωμονούμε γι αυτό, και ανυπομονούμε να τους το ανταποδώσουμε. Ανιδιοτελώς. Οι πραγματικοί φίλοι, δεν είναι τέλειοι, έχουν κι αυτοί ελαττώματα τα οποία αναγνωρίζουμε αλλά αγαπάμε.
Από την πλευρά τους, αγαπάνε κι αυτοί τα δικά μας.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι φίλοι...
παλιοί ή καινούριοι, οι οποίοι επαναλαμβάνουν συμπεριφορές που υποδηλώνουν πως δεν μπορούν να υποστηρίξουν έμπρακτα τον ορισμό της φιλίας. Αν αυτό γίνεται συχνά, τότε καλύτερα να μην περιμένεις πολλά από αυτούς ή αν χρειαστεί, να μην τους έχεις στη ζωή σου. Οι φίλοι αυτοί:
Νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα
Σου εξιστορούν μια κατάσταση περιμένοντας να τους ακούσεις προσεκτικά και να τους πεις τη γνώμη σου, όμως πάντα ξέρουν την απάντηση
. Και θεωρούν πως η δική τους απάντηση είναι σαφώς καλύτερη από τη δική σου. Καμιά φορά, μετατρέπουν την απάντησή σου σε δική τους. Στην ουσία, νομίζουν ότι δε χρειάζονται κανέναν και γι’ αυτό το λόγο δε χρειάζονται και φίλους, ακόμα κι αν αυτό δεν μπορούν να το παραδεχτούν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν τους ικανοποιεί τίποτα από ότι τους δίνεις γιατί απλώς δεν μπορούν να το πάρουν. Όταν πια συνειδητοποιήσεις πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα που να τους είναι αρκετό, αρχίζουν να σε κουράζουν. Η φιλία αυτή τελικά γίνεται πολύ κουραστική.
Δε ζητάνε συγγνώμη
Δεν εννοώ τη λέξη αυτή κάθε αυτή, αλλά τις πράξεις που μπορεί να υποδηλώνουν κάποιου είδους μετάνοια. Σπάνια θα απολογηθούν για κάποιο ενδεχόμενο λάθος και θα προσπαθήσουν να αποδείξουν πως κακώς σε πείραξε κάτι σε αυτούς. Πολλές φορές, θα σου ζητήσουν να απολογηθείς κιόλας που τόλμησες να τους πεις ότι δεν έκαναν κάτι καλά στη φιλία σας. Μπορεί να παρατηρήσεις πως η συμπεριφορά τους αυτή δεν είναι μόνο προς εσένα, αλλά προς όλους όσοι τους περιβάλλουν. Ξεχνάνε ότι οι άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι, όμως μπορεί να μην το ήξεραν ποτέ. Όταν πια αυτό θα γίνει αρκετές φορές, θα σταματήσεις να συζητάς κάτι που έγινε μεταξύ σας και προκάλεσε τη δυσαρέσκειά σου, γιατί ξέρεις πως θα καταλήξει. Με αυτόν τον τρόπο, σταματάει να υπάρχει ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη, και η φιλία αυτή, αργά ή γρήγορα ξεθωριάζει.
Δεν έχουν χρόνο
Για τη διατήρηση και εξέλιξη οποιασδήποτε σχέσης, είναι απαραίτητο να αφιερωθεί ποιοτικός χρόνος. Όλοι έχουμε πολλές υποχρεώσεις που πρέπει να διεκπεραιωθούν ως το τέλος της ημέρας, όμως αν θέλουμε, μπορούμε να βρούμε έστω και μισή ώρα για να δούμε κάποιον που αγαπάμε. Υπάρχουν περίοδοι που μπορεί αυτό να γίνεται συχνότερα και άλλες που μπορεί να είναι τρομερά δύσκολο να βρεθεί ακόμα και ο ελάχιστος αυτός χρόνος. Όμως μετά από 2 μήνες, τι να πρωτοπεις; Αν εσύ είσαι πιο τυπικός, δεν είναι κακό να το συζητήσεις και έπειτα να δεις τι θα κάνεις. Αν οι προτεραιότητες του φίλου σου είναι τελείως διαφορετικές από τις δικές σου, η φιλία αυτή θα πάψει να είναι αμοιβαία.
Χρησιμοποιούν διακόπτη φιλίας “on-off”
Σε θυμούνται μόνο όταν δεν είναι σε σχέση, εξαφανίζονται όταν περνάνε καλά με άλλους, κλείνονται στο καβούκι τους όταν δεν έχουν όρεξη και επιστρέφουν σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα. Μετά θα εξαφανιστούν πάλι κ.ο.κ. Προφανώς και δε γίνεται να ρυθμίσεις τη συχνότητα της επικοινωνίας σου συμβιβαζόμενος με το διακόπτη που μόνο ο άλλος ανοιγοκλείνει, οπότε οι φίλοι αυτοί σταματούν να σε ενδιαφέρουν.
Έχουν πάντα περισσότερα προβλήματα από τα δικά σου
Η αλήθεια είναι πως όντως πάντα είχαν περισσότερα προβλήματα από εσένα. Με αυτούς τους φίλους δεν είχες ποτέ κοινά βιώματα. Έτσι, έχουν πάντα στο μυαλό τους πως είσαι εκεί γι’ αυτούς, ικανός να τους σταθείς. Η αντιμετώπιση που έχεις είναι σαν να μην πρέπει να σε απασχολούν και τόσο πολύ τα προβλήματά σου γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα (όπως τα δικά τους για παράδειγμα) και όταν έχεις πραγματικά ένα πρόβλημα που θες να μοιραστείς μαζί τους, συνήθως πέφτεις σε τοίχο. Σου μιλάνε για κάτι χειρότερο που έχει συμβεί σε αυτούς, προσπαθώντας στην ουσία να αποφύγουν τη συζήτηση για το δικό σου πρόβλημα. Είναι οι φίλοι οι κατατρεγμένοι από τη δυστυχία της ζωής, οι οποίοι ψάχνουν στηρίγματα που θα τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις αδυναμίες και τις άσχημες αναμνήσεις που έχουν για δικούς τους, προσωπικούς λόγους. Οι φίλοι αυτοί καλύτερα να μείνουν μακριά από εσένα.loren
Σε ζηλεύουν
Επειδή ακριβώς κανένας δεν είναι τέλειος, κατά καιρούς επιθυμούμε να αποκτήσουμε χαρακτηριστικά που δεν έχουμε. Όταν αγαπάμε κάποιον όμως, δεν είναι φυσιολογικό να τον ζηλεύουμε με την κακή έννοια της λέξης. Ο θαυμασμός είναι η σωστή λέξη για τον φίλο που αγαπάς. Τον θαυμάζεις επειδή έχει στοιχεία που δεν έχεις, επειδή είναι πιο όμορφος από εσένα, επειδή καταφέρνει να κάνει πιο δημιουργικά πράγματα. Τον θαυμάζεις όμως, τον επικροτείς γι αυτά, του τα λες, δεν τον ζηλεύεις. Είναι φίλος σου, πως γίνεται να ζηλέψεις το φίλο σου; Αν βρήκες μια καλή δουλειά, ή ερωτεύτηκες, ή αποφάσισες να κάνεις επιτέλους κάτι που σε πάει μπροστά και εισέπραξες δυσάρεστα συναισθήματα από τους φίλους σου, τότε μάλλον οι φίλοι αυτοί θα σαμποτάρουν τις κινήσεις σου και δε νομίζω πως χρειάζεσαι σαμποτέρ.
Σου λένε πως έχεις αλλάξει όταν δεν τους συμφέρει η αλλαγή αυτή
Η φιλία οφείλει να σε εξελίσσει σαν άνθρωπο. Οι προσδοκίες μας από τη ζωή την ίδια το κάνουν αυτό ούτως ή άλλως. Εννοείται πως αλλάζεις και εννοείται πως έχεις δικαίωμα να αλλάζεις γνώμη για οτιδήποτε θες. Όταν η αλλαγή αυτή δε συμφέρει κάποιους, ενώ εσύ ξέρεις πως είναι για το καλό σου, οι «φίλοι που καλύτερα να μην έχεις» θα σου πουν πως άλλαξες. Στην ουσία δε σε θέλουν αλλαγμένο και δε θα ασχοληθούν πολύ με την αλλαγή αυτή. Είναι πολύ εγωιστικό και χειριστικό κάποιος να σε αποτρέπει σχετικά με κάτι που αποφασίζεις να κάνεις, ενώ θα ήθελες την υποστήριξή του. Οι φίλοι αυτοί έχουν στο μυαλό τους μια άκαμπτη φιλία η οποία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εξασθενεί.
Σε θυμούνται μόνο όταν σε χρειάζονται
Τόσο κοινότυπο. Σε χρειάζονται για να τους δανείσεις κάτι, για να τους πας κάπου, για να έρθεις να τους κάνεις παρέα όταν θα έχουν κάποιο κενό, γιατί θα τους φανείς χρήσιμος στη ζωή τους. Από την άλλη, εννιά στις δέκα φορές δεν είναι διαθέσιμοι για σένα (θα πρέπει όμως να το ζητήσεις για να σιγουρευτείς γι αυτό). Δε θα μακρηγορήσω, οι φίλοι αυτοί δεν είναι φίλοι.toxic-friend
Δε γελάνε, σε κριτικάρουν με κάθε ευκαιρία
Οι πραγματικοί φίλοι γελάνε με τα ελαττώματά σου, σου υπενθυμίζουν τα δυνατά σου σημεία, κατανοούν τις αδυναμίες σου και σου προτείνουν –με τον τρόπο τους- τρόπους για να βελτιωθείς. Περνάτε καλές στιγμές μαζί, διασκεδάζετε, ξέρετε πολλά ο ένας για τον άλλον και παρόλα αυτά συνεχίζετε να συμπαθιέστε! Όταν όλοι φεύγουν, αυτοί έρχονται ακόμα πιο κοντά. Αντίθετα, οι φίλοι που περιμένουν πότε θα κάνεις λάθος για να πάρουν το ρόλο του δικαστή, οι φίλοι που δε σε έχουν δεχτεί όπως είσαι, δε διασκεδάζουν μαζί σου στις καλές και στις άσχημες στιγμές, δεν είναι για να μείνουν.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σου πω ότι οι φίλοι που ήδη έχεις αποτελούν δικές σου επιλογές. Ωστόσο, οι άνθρωποι αλλάζουν και πολλές φορές σταματούν να θέλουν τα ίδια πράγματα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Σε περίπτωση που βλέπεις κάποιες από τις παραπάνω συμπεριφορές να επαναλαμβάνονται και σιγουρευτείς πως δεν είναι κάτι παροδικό, μάλλον η κοσμοθεωρία σου διαφέρει από αυτήν των φίλων που καλύτερα να μην έχεις. Μπορεί να ήταν πάντα έτσι ή μπορεί αυτό να συνέβη τώρα. Μπορείς να το συζητήσεις μαζί τους και ενδεχομένως να αλλάξει κάτι. Μπορείς ακόμα να τους βγάλεις από τη ζωή σου. Αν επιλέξεις το δεύτερο, θα εντυπωσιαστείς όταν νιώσεις πόσο λυτρωτικό ήταν τελικά αυτό. Εξάλλου, αργά ή γρήγορα, σταματούν να υπάρχουν στην καθημερινότητά μας οι άνθρωποι που δεν έπρεπε. Μπορείς ακόμα να κάνεις καινούριους φίλους! Φίλους πραγματικούς, αυτούς που θέλεις να έχεις.
«Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου.»
Aπo: tromaktiko
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΩΣΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ
ΟΔΟΣ ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ 27 Τ.Κ. 11146
ΤΗΛ: 2102922698 & 2102926588
ΚΙΝ: 6972516660 & 6940718320
|
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Η ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ συμμετέχοντας στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Γαλατσίου για το 2016 Σας προσκαλεί το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη και ώρα 8.30 το βράδυ, στο θέατρο του Άλσους Βείκου, στην παρουσίαση παραδοσιακών χορών της Ρούμελης από το χορευτικό της τμήμα. Για το ΔΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Σκύρλας Σπύρος Φλώρος Χρήστος |
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΚΛΕΤΣΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ
Κάλεσμα Γκλέτσου στους δημάρχους, για τα διόδια
Είναι καιρός αγαπητοί συνάδερφοι της Αυτοδιοίκησης όλης της χώρας να επανεξετάσουμε να συζητήσουμε να προτείνουμε απόψεις και ενδεχομένως λύσεις προς την κυβέρνηση και γενικότερα προς την Βουλή σχετικά με το θέμα των διοδίων. Είτε μας αφορά άμεσα επειδή έχουμε διόδια στου Δήμους μας είτε έμμεσα επειδή οι δημότες μας περνούν από τα διόδια είτε τέλος πάντων επειδή το κόστος στις μεταφορές λόγω διοδίων φτάνει στο ράφι στο φτωχό καταναλωτή δημότη μας. Όσοι έχουμε διόδια στους δήμους μας αντιμετωπίζουμε και το μέγα πρόβλημα με την οδική ασφάλεια. Προτρέπω λοιπόν και προτείνω σε όλους τους Δημάρχους να μιλήσουμε με τους δημότες μας, να συνεδριάσουμε στα Δημοτικά μας Συμβούλια και να επανεξετάσουμε την στάση μας. Βεβαίως η κοινωνική ειρήνη είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα αλλά πριν από όλα και πάνω από όλα είναι η επιβίωση του λαού μας.
Πρόεδρος Προσωρινής Διοικούσας Παράκτιον
Δήμαρχος Στυλίδας – Απόστολος Γκλέτσος
Αυγουστιάτικη Πανσέληνος 2016
Στο πλαίσιο του επιτυχημένου θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού με στόχο την εξοικείωση του κοινού με την πολιτιστική μας κληρονομιά μέσα στο ξεχωριστό περιβάλλον των μνημείων και των μουσείων στο φως του φεγγαριού, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Φθιώτιδος και Ευρυτανίας διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις σε συνεργασία με φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλους φορείς, την Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016, με ελεύθερη είσοδο στο κοινό, στο Αρχαιολογικό Μουσείο στο Κάστρο Λαμίας, στο Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας στην Υπάτη, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αταλάντης καθώς και στην Ακρόπολη της Πρόερνας στο Νέο Μοναστήρι.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ Κ.ΚΟΥΡΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ
Αυτοί, που διψάνε για εξουσία εύκολα υποδεικνύουν φταίχτες και εχθρούς για να χειραγωγήσουν το πλήθος και να κρύψουν τη δίψα τους για εξουσία.
- Ούτε μία λέξη με συκοφαντική δυσφήμιση, ούτε μία λέξη με εξύβριση, ούτε μία λέξη για την επαγγελματική σου δραστηριότητα, ούτε μία λέξη για την οικογένειά σου υπάρχει στα κείμενα που έγραψα για τον “Οπούντιο” δεν τα κάνω εγώ αυτά έχω μάθει να σέβομαι.
Για την επαγγελματική σου σχέση με τις ανεμογεννήτριες έγραψα, την πολιτική σου πορεία και το τυχαίο γεγονός, με την έλευση των ανεμογεννητριών στο Μαρτίνο Πρόεδρος του “Οπουντίου” «Πονηρούλη…κυρ. πρόεδρε!».
Μια αδέσμευτη κριτική κάνω στην ενασχόληση σου με τα “κοινά” και ο “Οπούντιος” είναι “Κοινά” και όχι προϊόν δικό σου για να το κάνεις ότι θέλεις.
- Πράγματι την πρώτη χρονιά στην Δ΄ Εθνική του “Οπουντίου” πιστέψαμε ότι κάτι καλό γίνεται και ο τότε Πρόεδρος μας έπεισε και ο “Απαξιωμένος” Σύλλογός μας βοήθεισε οικονομικά τον “Οπούντιο”.
Στη συνέχεια όμως διαπιστώσαμε ότι τα οικονομικά συμφέροντα είχαν αρχίσει να παίζουν τον ρόλο τους στον ερασιτέχνη “Οπούντιο”.
- Όσον αφορά την διαχείριση ο “Απαξιωμένος” Σύλλογος των Εν Αθηναίς και απανταχού Μαρτιναίων κάθε χρόνο δημοσιεύει οικονομική κατάσταση, θα χαρούμε πολύ να δημοσιεύσουμε στην εφημερίδα του Συλλόγου όχι δικιά μου και τις οικονομικές καταστάσεις του “Οπουντίου”.
- Μπράβο χαίρομαι που κατέχεις τη θέση του αντιπροέδρου στο Δ.Σ. της “ΑΙΟΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ” γιατί ένας συντοπίτης μας, από πρώτο χέρι, θα μας ενημερώσει γραπτώς με επιστολή του προς τον Σύλλογό μας, (πιστεύω θα το κάνεις), για τα χρήματα που ξόδεψε η εταιρία για έργα στο Μαρτίνο.
- Πάλι τα ίδια εμείς οι “ξένοι” και το κατεστημένο του Μαρτίνου “ΓΗΓΕΝΕΙΣ” αλλά τους εξ Αθηνών “επισκέπτες του Σαββατοκύριακου” συνεργάτες σου και μη τους θέλετε, είναι καλοί, σας προσφέρουν εργασία, σας ψηφίζουν και αν ήμασταν λίγο περισσότερο υποτακτικοί θα είχαμε ιδανική σχέση μαζί σας.
Το χωριό μας αργοπεθαίνει και εσείς συνεχίζεται να αυτοχαρακτηρίζεστε “ΓΗΓΕΝΕΙΣ” χωρίς όρια.
Οι “ξένοι” όταν γυρίζουν στον τόπο τους φέρνουν νέες πολιτιστικές παραδόσεις και δεξιότητες και από την ανάμειξη τους με τους ντόπιους, προκύπτει μια νέα κοινωνία γεμάτη ζωή με το οικονομικό, πολιτιστικό και κοινωνικό γίγνεσθαι να μεγαλουργεί.
Αυτό φοβάστε και χάνετε τον έλεγχο λόγων και πράξεων; Και δυστυχώς με εσάς η ανάσταση του Μαρτίνου θα καθυστερήσει ακόμα.
- «Δεν υπάρχουν παιδιά για να λειτουργήσει ο Παιδικός Σταθμός, το κλειστό Γυμναστήριο» έλεγαν οι τέως Προέδροι και Δήμαρχοι του Μαρτίνου τα ίδια λες και εσύ σήμερα. Τώρα όμως λειτουργούν και ο Παιδικός Σταθμός και το κλειστό Γυμναστήριο με σχετικά πολλά παιδιά.
Παιδιά υπάρχουν και στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου παρά πολλά για το δικό σου “επαγγελματικό” ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν.
- Χαίρομαι που η ενημέρωση σου για τον “ΜΥΤΙΚΑ” είναι αρκετά μεγάλη μπράβο είσαι μέσα στα πράγματα, “ψαρώσαμε” μας τρομοκράτησαν οι τηλεφωνικές απειλές για την επαγγελματική μας δραστηριότητα και την σωματική μας ακεραιότητα και με την υπόδειξη της Δικηγόρου μας ότι μάλλον δεν θα είχαμε τύχη στην υπόθεση προτιμήσαμε το “ΤΣΑΛΑΚΩΜΑ”.
- Με το Μπάσκετ δεν έχω σχέση δεν το γνωρίζω. Ο “Οπούντιος”, όμως ο ποδοσφαιρικός “Οπούντιος” είναι στο αίμα μου και η αγάπη αυτή μου έδωσε κουράγιο και δύναμη να διαβάσω τα εννιασέλιδα σχόλια σου.
- Ο Σύλλογος μας δεν επαιτεί επιχορηγήσεις και δεν πείρε ποτέ.
Ο Σύλλογος μας δεν στήθηκε ούτε θα στηθεί στην “σειρά” επαιτώντας.
Σαν νέος Σύμβουλος του Δήμου Λοκρών και για να υπάρξει συνέχεια στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας πίστεψα στα “ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα”.
- «Πονηρούλη … κυρ – πρόεδρε!» και πάλι, τι δουλειά έχει ο γιός μου με εμένα είμαστε δύο διαφορετικές προσωπικότητες με διαφορετικές διαδρομές, το πρόβλημά σου είμαι εγώ και κανένα μέλος της οικογένειάς μου. Εγώ έχω ασχοληθεί με κάποιο μέλος της οικογενείας σου και δεν το γνωρίζω;
- Για μία ακόμη φορά χαίρομαι και είναι ιδιαίτερη η τιμή προς το πρόσωπό μου όταν διαβάζω ότι στην προσωπικότητά μου αναγνωρίζεις “πολιτική υπέρβαση” έστω και έτσι «!!!» και ικανότητες για την θέση του Προέδρου του “Οπούντιο”.
Εγώ έχω, ούτε έτσι «!!!» ούτε αλλιώς αντίθετη άποψη για σένα.
Τέλος σήμερα στο Μαρτίνο είμαστε όλοι ίσιοι και μάλιστα ίσοι προς τα κάτω και εγώ δεν γράφω για να τιμωρήσω ή πολύ περισσότερο για να εκδικηθώ, το κάνω πιστεύοντας ότι θα βοηθήσω να βγάλω το Μαρτίνο από τα αδιέξοδα. Και να θυμάσαι ότι από αυτά που γράφω έχεις περισσότερα να ωφεληθείς εσύ παρά εγώ.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Κ. ΚΟΥΡΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΕΝΝΕΑΣΕΛΙΔΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΡ.Κ.ΚΟΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΥΝΤΙΟ ΑΡ.ΦΥΛ.45 ΣΕΛ.10
Κύριε Κούρο Αριστείδη του Κωνσταντίνου, εκδότη και
αρθρονράφε της εφημερίδας "Aίας ο Λοκρός".
Αν και μου αφιερώνεις ολόκληρο άρθρο στην τελευταία έκδοση της εφημερίδας σου, δεν αναφέρεις το όνομά μου αλλά μόνο την ιδιότητά μου, ως πρόεδρος του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ. Δεν θα υποπέσω στο ίδιο ατόπημα, κύριε Κούρο.
Επειδή πολλές φορές οι αρχές, η παιδεία και το ήθος κάποιων ανθρώπων δεν τους επιτρέπουν να συμμετέχουν σε δημόσια αντιπαράθεση και αυτό εκλαμβάνεται ως αδυναμία, έφτασε η στιγμή να απαντήσω:
1) στις απορίες που διατυπώνεις στην εφημερίδα σου
2) στη συκοφαντική δυσφήμιση και εξύβριση που κατ' εξακολούθηση διαπράττεις σε βάρος μου, όσον αφορά την επαγγελματική μου ιδιότητα αλλά και ως προέδρου του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ, της πιο ιστορικής ομάδας του Δήμου μας.
Αρκετές φορές έχεις υπαινιχτεί διάφορα στην εφημερίδα σου, αλλά το αποκορύφωμα είναι στην τελευταία έκδοσή της, στην οποία απαιτείς την αποχώρησή μου από την προεδρία της ομάδας του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ. Η αποχώρηση εκλεγμένου προέδρου πραγματοποιείται όταν το Δ.Σ. αποσύρει την εμπιστοσύνη του, ή αν το αποφασίσουν τα μέλη του συλλόγου μέσω της διαδικασίας των εκλογών. Σε καμία περίπτωση όμως κύριε Κούρο, μέσω κακόβουλων άρθρων σε εφημερίδες.
Στην τελευταία έκδοση της εφημερίδας σου, επικαλείσαι δήλωση του φίλου σου Κούλη Γιαννικόπουλου, σχετικά με τους "πονηρούς" στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό. Τα ίδια ακριβώς όμως έγραψες στην εφημερίδα σου (αρ. φύλλου 17, Απρίλιος- Μάιος- Ιούνιος 2009), στο άρθρο με τίτλο Οπούντιος: Τέλος στο "όνειρο"!!! Συγκεκριμένα αναφέρεις : «Η πορεία του Οπούντιου στην Δ' Εθνική μας άρεσε την πρώτη χρονιά. Ζήσαμε το όνειρο, αλλά η γλυκόπικρη γεύση που άφησε η 2η χρονιά στην Δ' Εθνική με τους "πονηρούς" να τον διοικούν και να τον εκμεταλλεύονται, το ταξίδι αυτό τελείωσε που θα μπορούσε να είχε και συνέχεια. Η πίκρα είναι διάχυτη σε όλους.»,
Ώστε κύριε Κούρο, "πονηροί" τότε "πονηροί" και τώρα !!!
Βέβαια, η πορεία στη Δ' Εθνική σου άρεσε την πρώτη χρονιά, έζησες το όνειρο.... Τότε δεν υπήρχε ο «επαγγελματισμός» για τον οποίο κατηγορείς σήμερα την ομάδα;
Η διοίκηση που είχε τότε η ομάδα, στήριξε οικονομικά για μια ολόκληρη χρονιά τον ΟΠΟΥΝΤΙΟ με πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ, αλλά είχε την ατυχία να υποβιβαστεί η ομάδα στο τοπικό πρωτάθλημα. Δεν έχεις μάθει όμως κύριε Κούρο, ότι στον πεσμένο δίνουμε ένα χέρι βοήθειας για να σηκωθεί; Δεν έμαθες ότι άνθρωποι που στερούν από τους ίδιους και την οικογένειά τους χρήματα για να τα δώσουν στο σύλλογο του χωριού τους, στο σύλλογο που αγαπούν, τους επαινούμε και τους στηρίζουμε αντί να τους πολεμάμε με λάσπη και ανυπόστατα άρθρα;
Στην εφημερίδα σου (αρ. φύλλου 30, Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2012 ), αναφέρεις ότι ο σύλλογός σου το 2006 (Μάρτιο και Δεκέμβριο) έδωσε οικονομική ενίσχυση στον ΟΠΟΥΝΤΙΟ. Επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να αγνοείς κύριε Κούρο ότι η ομάδα τότε ελάμβανε διπλάσια χορηγία/έτος από τη ΛΑΡΚΟ (για αυτό ονομάστηκε "ΛΑΡΚΟ ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ"), σε σύγκριση με τη χορηγία που λαμβάνει σήμερα η ομάδα μας, τελικά ποια μορφή αθλητισμού σου αρέσει κύριε Κούρο; Αυτή που ο σύλλογός σας χρηματοδοτεί το 2006 ή αυτή που σήμερα αν και είναι ίδια, εσύ την αντιπαλεύεις και την χαρακτηρίζεις επαγγελματική; Τότε δεν ήταν επαγγελματική; Όμως, τότε αποθέωνες (και καλά έκανες) με τα άρθρα σου την άνοδο και την πορεία της ομάδας μας στη Δ' Εθνική (άρθρο: Ο ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ ΠΑΝΑΞΙΑ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ Δ' ΕΘΝΙΚΗ, αρ. φύλλου 13, Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2008).
Την περίοδο 2009-2010, κατά την οποία η ομάδα μας υποβιβάστηκε κατηγορία, με το άρθρο: ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ: "ΠΩΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ;" (αρ. φύλλου 21, Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2010) καταγγέλλεις τον υποβιβασμό της ομάδας: «Το αγωνιστικό μαρτύριο που βιώνει τα δύο τελευταία χρόνια ο Α.Σ. Οπούντιος είχε ως αποτέλεσμα να φιγουράρει στην προτελευταία θέση της Α1 ερασιτεχνικής κατηγορίας Φθιώτιδας». Όμως, τα τελευταία χρόνια που η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα, την άνοδο στη Γ' Εθνική και παρέμεινε την πρώτη χρονιά στην κατηγορία με καταπληκτική πορεία, ΕΣΥ κύριε Κούρο, δεν έγραψες ΕΝΑ άρθρο στην εφημερίδα σου για τον ΟΠΟΥΝΤΙΟ.
Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, σε μια σύντομη αναδρομή και να αναφέρω ότι ο ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ υποβιβάστηκε την άνοιξη του 2009 από τη Δ' Εθνική και η διοίκηση παρέδωσε τη σφραγίδα και τα βιβλία του συλλόγου στον Δήμο Οπουντίων. Τον Αύγουστο του 2009 μέσω προσφυγής στο Πρωτοδικείο Λαμίας ορίστηκε προσωρινή διοίκηση για τον ΟΠΟΥΝΤΙΟ, την οποία αποτελούσαν οι Μπάτσος Ανδρέας, Λιβέρας Ταξιάρχης, Φλούδας Κώστας, Κυριακούσης Δημήτρης, Μπάτσος Μιχάλης, Γκριτζάπης Κώστας και Δημάκης Δημήτρης. Αναλάβαμε την ομάδα, ξοδεύοντας αρκετές χιλιάδες ευρώ, ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΧΟΡΗΓΟ, μόνο και μόνο για να μην διαλυθεί η ομάδα του χωριού μας.
Τον πρώτο χρόνο (2009-2010) χωρίς προετοιμασία και με λίγους παίκτες στη διάθεσή της, η ομάδα υποβιβάστηκε κατηγορία. Το δεύτερο χρόνο (2010-2011) η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα της Β' Κατηγορίας Φθιώτιδας με μια μόνο ήττα παθητικό και ανέβηκε πάλι στην Α' Κατηγορία. Απαραίτητο είναι να αναφερθεί, ότι και τις δυο χρονιές στην ομάδα αγωνίζονταν ποδοσφαιριστές από το χωριό μας, αλλά και έμπειροι παίκτες από την περιοχή μας. Οι προπονητές της ομάδας ήταν από το Μαρτίνο και τη Λαρύμνα (Μαλέρδος Νίκος, Γαρδικιώτης Κώστας, Κωτσαλάς Μιχάλης και Σαλαπάτας Δημήτρης). Προσπαθώ να σου εξηγήσω κύριε Κούρο, ότι η φιλοσοφία μου είναι ο ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ να βασίζεται στους παίκτες και στους προπονητές της περιοχής μας.
Τον Ιούλιο του 2011, διενεργήθηκαν εκλογές αφού προηγήθηκε Διοικητικός και Οικονομικός Απολογισμός και εκλέχτηκαν στο Δ.Σ. οι Μπάτσος Μιχάλης, Φλούδας Κώστας, Μαλέρδος Νίκος, Μαλέρδος Σταμάτης, Σημαιοφορίδης Σταύρος και Καραδήμος Στάθης. Την τριετία 2011-2014 καταφέραμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα Φθιώτιδας και να αγωνιστούμε στη Γ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία μας, με πανελλήνιο ρεκόρ στα μπαράζ, αήττητοι και με ένα μόλις γκολ παθητικό. Την ομάδα αυτή, την οποία δεν υποστήριξες με την παρουσία σου, την αποτελούσαν κατά τα τρία τέταρτα παίκτες από το Μαρτίνο και τον Δήμο Λοκρών. Προπονητής αρχικά ήταν ο Κωτσαλάς Μιχάλης, τον οποίο διαδέχτηκε εξαιτίας τιμωρίας από την ΕΠΣ Φθιώτιδας, ο Μάκης Ζαχαρόπουλος, ο οποίος είχε διατελέσει και πάλι προπονητής της ομάδας στη Δ' Εθνική, την περίοδο 2007-2008. Ο τελευταίος είναι κατά τη γνώμη μου, ο πιο επιτυχημένος και καταρτισμένος προπονητής του Νομού μας.
Τον Ιούλιο του 2014 και μετά την επιτυχία της ανόδου στη Γ Εθνική κατηγορία, πραγματοποιούνται εκλογές αφού προηγήθηκε Διοικητικός και Οικονομικός Απολογισμός και εκλέγονται στο Δ.Σ. οι Μπάτσος Μιχάλης, Φλούδας Κώστας, Σταματάκης Σταμάτης, Ζούλης Γιάννης, Κυράνας Θανάσης, Γιάγκου Σπυριδούλα, Δουδούμης Γιώργος, Δημάκης Δημήτρης, Γιάγκου Σταμάτης, Γκριτζάπης Κώστας, Αθανασάκης Θεόδωρος, Τζουτζουράκος Ανέστης και Δανέλης Κώστας. Επίσης, λόγω αναγκών της Γ Εθνικής δημιουργήθηκε και αντιπροσωπεία για τις ανάγκες της ΕΠΟ, από κατοίκους Αθηνών, τους Τσαμάτη Κώστα, Δάρα Θανάση, Καβάλα Μιχάλη και Κερφύλια Άγγελο.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της παραμονής μας στη Γ' Εθνική, κατακτήσαμε το Σούπερ Καπ Φθιώτιδας, την τέταρτη θέση στον 2° Όμιλο και καταφέραμε να κάνουμε το χωριό μας, το Μαρτίνο, γνωστό σε όλη την Ελλάδα, μέσω της συμμετοχής μας και των επιτυχιών μας στο πρωτάθλημα, αλλά και από αφιερώματα αθλητικών εφημερίδων πανελλαδικής κυκλοφορίας. Επίσης, πρώτη φορά στην ιστορία μας, το παιδικό τμήμα αγωνίστηκε στον τελικό της Φθιώτιδας με την καθοδήγηση του Βαγγέλη Νικολόπουλου.
Τη φετινή χρονιά, κατακτήσαμε για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας μας το Κύπελλο Φθιώτιδας. Δυστυχώς, για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης, η ομάδα δεν κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία. Οι αντίπαλοί μας αυτά τα δυο χρόνια στην Γ' Εθνική, εκπροσωπούσαν πόλεις και ομάδες ιστορικές (Πιερικό, Τρίκαλα, Αιγινιακό, Νίκη Βόλου, Κοζάνη, Άρτα, Τύρναβο, κ.α.) και γεγονός αποτελεί ότι η ομάδα του χωριού μας έγραψε στις σελίδες της ένδοξης ιστορίας της ότι αντιμετώπισε αυτές τις ομάδες και έδωσε στον κόσμο του Μαρτίνου τη δυνατότητα να παρακολουθήσει αυτούς τους αγώνες. Στην ομάδα μας, φέραμε παιδιά από το χωριό μας, που έπαιζαν σε άλλες ομάδες και σχεδόν οι μισοί από τους παίκτες μας ήταν παιδιά από το Μαρτίνο και τον Δήμο μας, γεγονός σημαντικό αν αναλογιστεί κάποιος τις δυσκολίες και τις απαιτήσεις της Γ' Εθνικής.
Κατά τη διάρκεια της πορείας από το 2009 έως σήμερα, έγιναν και λάθη και κακοί χειρισμοί. Πολλά από τα λάθη είχαν ως αιτία την απειρία, τον υπερβολικό ενθουσιασμό και τη θέληση για την επίτευξη των στόχων. Όμως, όποιος εργάζεται και προσφέρει κύριε Κούρο, κάνει και λάθη. Φυσικά, λάθη δεν κάνει, όποιος ασκεί κακόβουλη κριτική. Κάποια δικά μας παιδιά, ποδοσφαιριστές του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ, επέλεξαν να μην μείνουν στην ομάδα και στην πορεία που είχε χαραχτεί ή επειδή δεν μπορούσαν λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ομάδας, ή επειδή δεν είχαν τα ίδια πιστεύω και αντιλήψεις, για την πορεία και τι προοπτικές της ομάδας. Όμως και αυτά τα παιδιά, αγωνίστηκαν σε ομάδες του Δήμου μας με μεγάλη επιτυχία.
Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο κύριε Κούρο, να σε ενημερώσω ότι τα αγόρια του χωριού μας από την Τρίτη Γυμνάσιου ως την Τρίτη Λυκείου, δεν ξεπερνούν τα δέκα! Αν εξαιρέσεις και τα παιδιά που δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ή δεν θα συνεχίσουν την προσπάθεια για να αγωνιστούν στην ομάδα μας, σε ποια παιδιά να στηριχτείς για να φτιάξεις ομάδα που να αποτελείται από δικούς μας παίκτες; Ο ρομαντισμός που προσπαθείς να βγάλεις δεν συνάδει με την κατάσταση που επικρατεί στο χωριό μας. Καλό θα είναι τα σαββατοκύριακα που επισκέπτεσαι το χωριό μας, εκτός από κριτική στα καφενεία, να ενημερώνεσαι και για τις συνθήκες που επικρατούν, ώστε να μην εκτίθεσαι με αυτά που διαδίδεις και γράφεις κατά καιρούς. Επίσης, θέλω να σε ενημερώσω ότι ακόμα και στις τοπικές κατηγορίες οι παίκτες είναι αμειβόμενοι (με το ύψος των αμοιβών να είναι σε συνάρτηση με τους στόχους κάθε ομάδας), ανεξάρτητα αν παίζουν στην ομάδα του χωριού τους. Οι εποχές που έχεις στο μυαλό σου, έχουν αλλάξει εδώ και πολλά χρόνια και σίγουρα πριν την ενασχόλησή μου με τον ΟΠΟΥΝΤΙΟ.
Αναφέρεις στην εφημερίδα σου ότι είμαι διαχειριστής στην ομάδα και αυτό γιατί λαμβάνουμε ως ομάδα κάθε χρόνο χορηγία 40.000€ από τις ανεμογεννήτριες. Όπως σου ανέφερα και προηγουμένως, τα τρία πρώτα χρόνια μας στην ομάδα δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ χορηγίας και τα χρόνια αυτά μας στοίχησαν πάνω από 100.000€. Οι μόνοι που μας βοήθησαν τότε ήταν συγχωριανοί μας επιχειρηματίες και φίλοι της ομάδας.
Πρέπει να λάβεις υπόψη, ότι για να ανταποκριθεί η ομάδα στις απαιτήσεις και να σταθεί σε ένα καλό επίπεδο, τα 40.000€ δεν είναι αρκετά για να καλύψουν υποχρεώσεις 145.000€/έτος που υπάρχουν στη Γ΄ Εθνική, αλλά δεν φτάνουν ούτε και για τις ανάγκες μιας χρονιάς στο τοπικό πρωτάθλημα. Το υπόλοιπο χρηματικό ποσό για την κάλυψη των υποχρεώσεων προέρχεται από τα μέλη του Δ.Σ., επιχειρηματίες του χωριού μας, φίλους, μέλη καθώς και από εκδηλώσεις της ομάδας. Όλα αυτά θα ήταν εύκολο να τα μάθεις αν ήσουν παρών στις Γ.Σ. ή ζητούσες ενημέρωση από το Δ.Σ. της ομάδας μας. Αυτό, ίσως σε βοηθούσε να αντιμετωπίσεις τις εμμονές σου, ώστε να μην επιδεικνύεις επαναλαμβανόμενες επιθετικές συμπεριφορές. Τελικά, ποια είναι η ένστασή σου κύριε Κούρο; Η διαχείριση των χρημάτων; Ο «επαγγελματισμός» της ομάδας;
Το τμήμα μπάσκετ του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ, φέτος υπό την καθοδήγηση του εφόρου του Δ.Σ. Δημάκη Δημήτρη, πέτυχε την άνοδο στη Β' ΕΣΚΑΣΕ. Στην ομάδα συμμετείχαν και παίκτες εκτός του χωριού μας που βοήθησαν στην άνοδο και ένας σημαντικός παίκτης του Δήμου μας ως προπονητής στην ομάδα μας. Κατηγορείς και την ομάδα του μπάσκετ για «επαγγελματισμό»;
Τα οφέλη της τοπικής κοινωνίας και της ασθμαίνουσας οικονομίας του χωριού μας από τον «επαγγελματισμό» του συλλόγου μας, τον έχεις αντιληφθεί κύριε Κούρο; Ποδοσφαιριστές του συλλόγου μας διέμεναν στο χωριό μας σε ενοικιαζόμενες οικίες και υπήρξαν καταναλωτές για καταστήματα του χωριού μας. Φίλαθλοι, διαιτητές, παρατηρητές, παίκτες, παράγοντες, πέρασαν αυτά τα χρόνια από επιχειρήσεις του χωριού μας και του Δήμου μας, αφήνοντας έστω και ένα μικρό χρηματικό ποσό σε αυτές. Τα καλά του «επαγγελματισμού» κύριε Κούρο.
Όσον αφορά την πρόταση που κάνεις στο άρθρο σου, για πρόεδρο του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ έναν παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, πρέπει να σου επισημάνω ότι οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του συλλόγου αποτελούν την ιστορία του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ. Η προσπάθειά σου να γίνεις αρεστός, κρύβει ιδιοτέλεια και είναι τουλάχιστον ατυχής. Όποιος παλαίμαχος επιθυμεί να συμμετέχει στη διοίκηση του συλλόγου, είμαι σίγουρος ότι θα έχει την εμπιστοσύνη και την στήριξη όλων των μελών. Η προσπάθεια της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου Μαρτίνου είναι αξιέπαινη, αλλά όπως κάθε Ακαδημία με τέτοια χαρακτηριστικά, αποτελεί ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα. Να μην γίνεται λοιπόν σύγχυση της προσπάθειας των στελεχών της Ακαδημίας για προσφορά στο ποδόσφαιρο και στα παιδιά, με την ανάληψη της θέσης του προπονητή σε οποιονδήποτε ποδοσφαιρικό σύλλογο, άλλωστε αυτό είναι θέμα συγκυριών και συνθηκών. Οφείλω όμως να σε συγχαρώ για την ανακάλυψη της συνταγής της επιτυχίας και για την γενναιοδωρία σου να τη μοιραστείς μαζί μας, μέσω του άρθρου σου στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας σου.
Κύριε Κούρο, πρέπει να πάρεις μια απόφαση για ένα θέμα που σε απασχολεί πολύ καιρό. Τελικά, έχω επαγγελματική σχέση με τις ανεμογεννήτριες όπως γράφεις στο άρθρο σου και κερδίζω το ψωμί μου ή όπως διαδίδεις όποτε επισκεφτείς το χωριό μας, καταφέρνω να ζήσω την οικογένειά μου λόγω της ενασχόλησής μου με την ομάδα;
Σε ενημερώνω λοιπόν, ότι πράγματι είχα και έχω επαγγελματική σχέση με την εταιρεία ΑΙΟΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ, ως ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
στα αιολικά πάρκα του Μαρτίνου και της Φλώρινας και είμαι ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ του Δ.Σ. της εταιρείας και βγάζω από εκεί το ψωμί της οικογενείας μου, που παρεμπιπτόντως είναι μόνιμα εγκατεστημένη στο Μαρτίνο. Επίσης, για να μην διαδίδεις ανακρίβειες, επειδή είμαι Πολιτικός Μηχανικός διατηρώ ως ελεύθερος επαγγελματίας όλα αυτά τα χρόνια γραφείο στο χωριό μου, το όποιο στηρίζουν οι Μαρτιναίοι και τους ευχαριστώ. Εσύ κύριε Κούρο, που μένεις μόνιμα και που είχες και έχεις την οικογένειά σου;
Επίσης, θέλω να σου υπενθυμίσω ότι κάποτε ο σύλλογός σου έκανε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των ανεμογεννητριών του ΜΥΤΙΚΑ, με την οποία είχε καταφέρει να πετύχει τη διακοπή των εργασιών. Αλήθεια κύριε Κούρο, γιατί απέσυρε την προσφυγή ο σύλλογός σου και εσύ άλλαξες θέση για το συγκεκριμένο αιολικό πάρκο; Όσο για τα ανταποδοτικά τέλη, αυτά τα ορίζει η Νομοθεσία και τη χωροθέτηση των ανεμογεννητριών την υπαγορεύει η φύση, το αιολικό δυναμικό, το Χωροταξικό κάθε Δήμου και το θεσμικό πλαίσιο.
Αναφορά έχεις κάνει στην τελευταία έκδοση της εφημερίδας, αλλά και σε προηγούμενες, στην πορεία μου στην πολιτική. Ευχαριστώ για τις αναφορές σου, αλλά να μου επιτρέψεις να πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά και πιο σημαντικά θέματα για την εφημερίδα σου ώστε να ασχοληθεί και να αναδείξει. Άλλωστε, την πορεία του καθενός όταν εκτίθεται στα κοινά, την γνωρίζουν οι συνδημότες και δεν θέλουν την καθοδήγηση κανενός.
Με το δικαίωμα που μου δίνεις λοιπόν, θα ήθελα να δηλώσω την εκτίμησή μου για τη δική σου πολιτική πορεία. Με γραπτή σου δήλωση στις 6/3/2014 αναφέρεις ότι δεν θα συμμετείχες στις δημοτικές εκλογές αλλά συγχρόνως δήλωνες συμμετοχή για τις επόμενες!!! Πραγματική πολιτική υπέρβαση!!! Δεν υιοθετώ βέβαια τις φήμες, ότι η υποψηφιότητα του παιδιού σου, την ίδια περίοδο στις ευρωεκλογές, σε ανάγκασε να μην είσαι υποψήφιος.
Επίσης, δεν ασπάζομαι τις απόψεις ότι η καλύτερη στιγμή της θητεία σου ως δημοτικός σύμβουλος, ήταν την Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012, όταν κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λοκρών, αιτήθηκες επιχορήγηση 5.500 € για την εφημερίδα σου. Όμως, η εκταμίευση της επιχορήγησης δεν έγινε διότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν ήταν νόμιμη και δεν θεωρήθηκε το χρηματικό ένταλμα από τον Επίτροπο. Αυτό συνέβη διότι, η έδρα του Συλλόγου σου είναι στην Αθήνα, εκτός των διοικητικών ορίων του Δήμου μας. Τα παραπάνω, καθόλου δεν σε πτόησαν και φρόντισες να επανέλθεις δριμύτερος για να αιτηθείς εκ νέου, με επιστολή σου στον Δήμο, οικονομική στήριξη ύψους 4.000 €. Η επιμονή είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε σημαντικής πολιτικής προσωπικότητας !!!
Για να συνοψίζουμε κύριε Κούρο, μήπως φταίει κάτι άλλο και όχι ο «επαγγελματισμός» ή «ερασιτεχνισμός» της ομάδας του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ; Αναφέρεις ότι θέλεις κάποιον άλλο ως πρόεδρο για τον ΟΠΟΥΝΤΙΟ. Ευκαιρία είναι λοιπόν το επόμενο έτος, στις εκλογές του συλλόγου, να αναλάβεις ΕΣΥ την ομάδα και το ρόλο του ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ.
Σε παρακαλώ όμως να προσέξεις, να μην έχει ο ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ την ίδια κατάληξη με:
• τον ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΟ Σύλλογο των εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων "ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ" ή
• το ΜΑΡΤΙΝΟ, μετά την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΗΤΤΑ του χωριού μας λόγω της συρρίκνωσης των γεωγραφικών - διοικητικών ορίων του.
Αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω όχι δεν ήθελα ποτέ να μπω σε καμιά αντιπαράθεση και με κανέναν. Ο καθένας χαρακτηρίζεται από τις πράξεις του. Όμως επειδή κατ' εξακολούθηση τόσο μέσω της εφημερίδας και όχι μόνο κύριε Κούρο, ασχολήθηκες με εμένα και την οικογένειά μου, αναγκάστηκα να γράψω αυτό το κείμενο ως ελάχιστη συνδρομή στην αποκάλυψη της αλήθειας, σχετικά με το πρόσωπό μου και τον ΟΠΟΥΝΤΙΟ. Το οφείλω άλλωστε στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ, που με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, στους συνοδοιπόρους μου στον ΟΠΟΥΝΤΙΟ και στο ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ, στο οποίο ζω και εργάζομαι.
Τέλος, θέλω να σου αναφέρω ότι ως πρόεδρος του ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ, όπως και κάθε άνθρωπος που ασχολείται με τα κοινά, σίγουρα έχω κάνει λάθη. Όμως πρέπει να μάθεις ότι:
ΤΙΜΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΠΟΤΕ
ΜΠΑΤΣΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Α.Σ. ΟΠΟΥΝΤΙΟΥ
ΜΟΝΙΜΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΜΑΡΤΙΝΟΥ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΓΚΟΡΑΣΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΜΕΛΙΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΒΒΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΙΝΟ Η ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΓΚΟΡΑΣΙΔΩΝ ΜΠΑΣΚΕΤ ΣΤΗΝ ΑΤΑΛΑΝΤΗ ΓΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Στον όμορφο Δήμο μας και συγκεκριμένα στην Αταλάντη, 22 Ιουνίου 2016, ξεκινά η προετοιμασία της Εθνικής Ομάδος Παγκορασίδων, η οποία θα εκπροσωπήσει την χώρα μας σε Διεθνείς αγώνες που θα γίνουν στην Μελίγια, 8-10 Ιουλίου 2016. Και μόνο του ένα τέτοιο γεγονός , που γίνεται για πρώτη φορά στην περιοχή μας, είναι πολύ σημαντικό για τον τόπο μας γιατί αποτελεί κίνητρο για τους νέους και τις νέες μας, για συμμετοχή στις μπασκετικές ακαδημίες της περιοχής μας και με στόχο γιατί όχι την εξέλιξη και συμμετοχή τους στις Εθνικές Ομάδες. Το πιο σημαντικό όμως για την περιοχή μας και που αυτό θα πρέπει να αποτελέσει έναυσμα για στροφή των παιδιών μας στις αθλητικές ακαδημίες και προπάντων στις Μπασκετικές , είναι ότι σαυτήν την προετοιμασία Εθνικής Ομάδος Παγκορασίδων συμμετέχει και ένα κορίτσι από την περιοχή μας (αγωνίζεται σε ομάδες των Αθηνών) και συγκεκριμένα από το Μαρτίνο, η Σαββίνα Καράλη. Το 2012-13 ήταν στην καλύτερη πεντάδα του Πρωταθλήματος Παγκορασίδων με την ομάδα του Πανιωνίου και μέλος της ομάδας της ΕΣΚΑΝΑ (κλήση των καλύτερων παικτριών και σκαλοπάτι για τις Εθνικές Ομάδες). Το 2013-14 μεταγράφηκε στον Γ.Σ. Κρόνου Αγ. Δημητρίου και αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Παγκορασίδων της ΕΣΚΑΝΑ, Πρωταθλήτρια Κορασίδων ΕΣΚΑΝΑ, 2η Πρωταθλήτρια Νεανίδων ΕΣΚΑΝΑ και 2η Πανελλήνια Πρωταθλήτρια Κορασίδων στους Πανελλήνιους αγώνες Κορασίδων στον Βόλο. Παράλληλα έπαιζε και με την ομάδα της Αναπτυξιακής (σκαλοπάτι για τις Εθνικές Ομάδες) στο Πρωτάθλημα των Γυναικών Α΄ ΕΣΚΑΝΑ. Τον Μάιο του 2014 ήταν μέλος της Ομάδος Κορασίδων ΕΣΚΑΝΑ που αντιπροσώπευσε την Ένωση Ν. Αττικής ΕΣΚΑΝΑ,στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων όλων των Ενώσεων που έγινε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, όπου κατέλαβε την 3η θέση. Την χρονιά 2014-15 ως αθλήτρια του Γ.Σ. Κρόνου Αγ. Δημητρίου αναδείχθηκε 2ηΠρωταθλήτρια Παγκορασίδων της ΕΣΚΑΝΑ, Πρωταθλήτρια Κορασίδων ΕΣΚΑΝΑ, 2ηΠρωταθλήτρια Νεανίδων της ΕΣΚΑΝΑ και 3η Πανελλήνια Πρωταθλήτρια Κορασίδων στους Πανελλήνιους αγώνες Κορασίδων στην Καλαμπάκα. Επίσης για το 2015 επιλέχθηκε και πάλι μέλος της Ομάδος Κορασίδων ΕΣΚΑΝΑ που θα αντιπροσώπευε την Ένωση Ν. Αττικής (ΕΣΚΑΝΑ),στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κορασίδων όλων των Ενώσεων που δυστυχώς αναβλήθηκε. Την χρονιά 2015-16 υπήρξε μεταγραφικό ενδιαφέρον από ομάδες όπως Πανιώνιος, Ίκαρος Καλλιθέας, Ολυμπιακός κλπ., τελικά επέλεξε να αγωνισθεί στην ομάδα του Πρωτέα Βούλας, με την οποία αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Κορασίδων ΕΣΚΑΝΑ, Πρωταθλήτρια Νεανίδων ΕΣΚΑΝΑ και Πανελλήνια Πρωταθλήτρια Νεανίδων στους Πανελλήνιους αγώνες Νεανίδων στην Βούλα.
Πρόσφατα
Εφημερίδα
